အဖြူလား အနက်လား

အခုနေအခါ စစ်တုရင်ထိုးဖို့ ပြိုင်ဖက်ရှာကြည့်တဲ့အခါ အတော်ရှားသွားတာကို တွေ့ရတယ်။ ငယ်ငယ်ကတော့ အပျော်တမ်းထိုးဖြစ်တာ များပါတယ်။ ပြိုင်ပွဲအနေနဲ့ထိုးဖူးတာကလည်း ကျောင်းပွဲမှာပဲဖြစ်ပြီး ပက်ပက်စက်စက်ရှုံးဖူးပါတယ်။ နိုင်တယ်ဆိုတာကလည်း များသောအားဖြင့် အိမ်ကျယ်လောက် လမ်းကျယ်လောက်ပါပဲ။ ရပ်ကွက်မှာ မကျယ်ရဲခဲ့ပါ။ ရပ်ကွက်မှာကလည်း မာစတာတွေသာ မဟုတ်တာ၊ စာအုပ်တအုပ် နှစ်အုပ်လောက်တော့ ဖတ်သားဖူးပြီးသားတွေဖြစ်တဲ့အပြင် ပွဲအတွေ့အကြုံတွေကလည်း များများစားစားရှိတဲ့သူတွေဖြစ်တဲ့အတွက် ဒီလိုပြိုင်ဖက်မျိုးတွေနဲ့ဆိုရင် အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ လက်ရှောင်လေ့ရှိပါတယ်။ ထိပ်တိုက်တွေ့ပြီး ထိုးတဲ့အခါမှာလည်း ရှုံးတဲ့ပွဲကနေ မပြုံးတပြုံးလေးနဲ့ သင်ခန်းစာယူခဲ့ရတာပါပဲ။

မှတ်မှတ်ရရ တညရှိခဲ့ဖူးတယ်။ နာရေးအတွက် ထိုးထားတဲ့အမိုးအကာအောက်မှာ ဖဲဝိုင်းသုံးလေးဝိုင်းက အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်နဲ့ ရှိနေချိန် စစ်တုရင်ခုံလေးယူသွားပြီး ကစားခဲ့တဲ့ည။ ကစားဖော်ကလည်း ဖဲရိုက်တတ်ပေမယ့် ဖဲပွဲထက် စစ်တုရင်ပွဲကို ပိုသဘောကျလို့ထင်။ အိမ်ပေါ်ကနေ အဖေက ဟေ့ကောင် ညနက်နေပြီလို့ သတိပေးလှမ်းခေါ်မှ ဒီပွဲပြီးရင် တက်လာခဲ့မယ်လို့ ပြန်ဖြေခဲ့တဲ့ည။

လက်ဦးဆရာကတော့ အဖေနဲ့ ဦးလေးတို့ပါပဲ။ သူတို့တွေ ဘယ်ကနေဘယ်လို ဒီလိုကစားနည်းကို တတ်ခဲ့သလဲဆိုတာကို မမေးဖြစ်ခဲ့ဘူး ထင်တာပါပဲ။ သင်ပေးပြီးလို့ တတ်တဲ့အခါ သူတို့အတွက်ကတော့ ကစားဖော်တယောက်ရသွားသလို ရှိမှာပါပဲ။ သင်ပေးတဲ့ဆရာတွေကို အနိုင်ယူကစားပြပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လက်စမ်းခွင့်ရခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ထိုးသာထိုးတယ် လက်ရည်က မတက်ဆိုတာမျိုး ဖြစ်တာကတော့ အခုပြန်တွေးကြည့်တဲ့အခါမှာ အပျော်ထိုးလို့ဖြစ်တာလားဆိုတာ ဆန်းစစ်မိပါတယ်။ ပြိုင်ပွဲဝင်ပြိုင်တဲ့အခါမှ ဒီစည်းမျဉ်းက ဒီလိုရှိပါလား၊ ဟိုအကွက်က ဒီလိုပါလား ဆိုတာမျိုး သိသွားတာက သိပ်မနိပ်လှပါဘူး။

ဒါနဲ့ပဲ အခုတော့ အိမ်က မူလတန်းကျောင်းသူကြီးကို စစ်တုရင်သင်ပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ချထားကတော့ အတော်ကြာခဲ့ပါပြီ။ ကလေးကတော့ အရုပ်တွေကို ကြည့်ရင်း ဒါက ဘာအရုပ်တွေလည်းလို့ စူးစမ်းပါတယ်။

ပထမဆုံးသင်ပေးတာကတော့ ခုံမှာရှိတဲ့ အကွက်တွေပေါ် အကောင်လေးတွေမှန်အောင် စီထားပေါ့။ ဂိမ်းသမားဖြစ်နေတဲ့ကလေးဟာ တခါစီပြတာနဲ့ နှစ်ခါထပ်ပြောစရာမလိုဘဲ သူ့ဖာသာသူ ပြန်စီပြပါတယ်။

အဲဒီနောက် နှစ်လလောက် ဘာမှ မပြောဘဲ စစ်တုရင်ခုံပေါ်မှာ ကျားပဲထိုးနေကြပါတယ်။ checkers ဆိုတဲ့ ကျားကလည်း ကလေးတွေအဖို့ သင်ရတာလွယ်တယ်ဆိုပေမယ့် သင်ပေးတဲ့သူကို အနိုင်ယူဖို့ဆိုတာက သူတို့အတွက် ခက်ခဲနေပြန်ပါသေးတယ်။ သင်ပေးတဲ့သူကလည်း ကျားကောင်းကောင်းထိုးတတ်လား ဆိုတော့ အဖြစ်လောက်ပဲတတ်တဲ့သူ ဖြစ်နေပြန်ပါတယ်။

ပစ်ထားတဲ့ စစ်တုရင်ဖက် ပြန်လှည့်ပြီး ဘယ်အကောင်ကတော့ ဘယ်လိုသွားတာ၊ ဘယ်အကောင်က ဘယ်လိုအားသာချက်ရှိပြီး ဘယ်အကောင်က ဘယ်လိုအားနည်းတာ စသည်ဖြင့် ပြောမလား၊ ဒါမှမဟုတ် Chess for Kids : how to play ဖြစ်ဖြစ် Chess for Beginners ခေါင်းစဉ်ရှိတဲ့ စာအုပ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ငှားလာပြီး ရော့ ဖတ်ကြည့်ပြီးရင် ကစားကြမယ်လို့ ချဲလင့်ပဲခေါ်ရမလား တွေးရခက်နေပါတော့တယ်။

မှတ်မိတာကတော့ စစ်တုရင်စသင်ခဲ့တုန်းမှာ အဖေက အဖွင့်ကွက်တခုကို သင်ပေးခဲ့တာမှာ ဒီအဖွင့်ကွက်ဟာ အဖြူကောင်တွေကို ကိုင်တဲ့သူအတွက် အားသာချက်ရှိတယ်လို့ မြင်ပြီးနောက်ပိုင်း အဖြူထက် အနက်ကို ပိုကိုင်ပြီး ကစားဖြစ်ခဲ့တာပါပဲ။ နောက်ပိုင်းမှာ အနက်ချည်းပဲကိုင်ထိုးနေလို့ အဖြူလည်း တခေါက်လောက် ကိုင်ကစားကွာလို့ အပြောခံရတဲ့အထိပါပဲ။

သမီးကို စစ်တုရင်သင်ပေးဖို့က စောများနေမလား။ သူတတ်သွားရင်တော့ စစ်တုရင်ထိုးဖော်တယောက် ပြိုင်ဖက်တယောက် ရတာပါပဲလေ။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၁၈-ဩဂုတ်-၂၀၂၃