(က)
ပေါင်မုန့်ဆိုင်နားရောက်၊ ပေါင်မုန့် ဝယ်ရင်ကောင်းမလား တွေးနေတုန်း ဆိုင်ရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဆိုင်ရှင်ပုံစံရှိအန်ကယ်ကြီးက လှမ်းမေး ...
မှန်ပေါင်ထဲက ပေါင်မုန့်တွေကို ကြည့်နေတာနဲ့ ပြန်မဖြေမိ။
ဆိုင်ရှေ့ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ထဲက တယောက်ရဲ့ ဖြေသွားသံကြားလိုက်ရ (သူတို့က လမ်းလျှောက်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီး ပြန်လာကြတဲ့ပုံစံ)
"I want you"
ဆိုင်ရှင်အန်ကယ်ကြီးကလည်း ခေသူမဟုတ် ...
တဟဲဟဲရယ်ရင်း
"Then why you go away now?" ဆိုပြီး ပြန်ပြော။
ဆိုးဘူးဟ ၊ သူ့အရပ်နဲ့ သူ့ဇာတ်နဲ့ ၊ ရောင်းသူ မဝယ်သူ အသံတူ။
(ခ)
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အစိတ်လောက်ကို ပြန်သတိရ။
မင်္ဂလာဈေးထဲက ဆိုင်တွေကြားထဲဖြတ်သွားတဲ့အခါ အတူလိုက်လာတဲ့ ကြီးတော်က မြည်တွန်တောက်တီးသံ ...
"အောင်မလေးတော် ... လူလျှောက်ဖို့လမ်းတောင် မရှိတော့ဘူး၊ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပိတ်နေကြတာ၊ ဘယ်လိုသွားရမလဲ"
ဆိုင်တွေမှာ သူတို့အလုပ်နဲ့သူတို့ ရှုပ်နေတဲ့ လူငယ်တွေကထဲ တယောက်က ဒီလိုဆိုတယ် ...
"ကြီးတော်ရေ.. မိုးပေါ်ကသာ ပျံသွားပါဗျာ"
ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၇/၈/၂၃
No comments:
Post a Comment