Johannes Vermeer ဆိုသည့်နာမည်ကို အရင်က မကြားဖူးခဲ့။ Girl with Pearl Earring ကောင်မလေးကိုတော့ ရင်းရင်းနှီးနှီးမြင်ဖူးနေသည်။ မြင်ဖူးဆို Google မှာ classic paintings ဟု ရိုက်ရှာတိုင်း မိုနာလီဇာနှင့်အပြိုင် တွေ့ရမြဲဖြစ်လို့ ဖြစ်မည်။

မိုနာလီဇာက ကိန်းခန်းကြီးပြီး ပုလဲနားဆွဲနှင့်ကောင်မလေးက နှစ်လိုဖွယ်ရှိသည့်အကြည့်ကို မိုနာလီဇာထက် ပိုင်ဆိုင်ထားသူဟု နှိုင်းယှဉ်မိပါသည်။
Johannes Vermeer ရေးသည့် ပန်းချီကားတွေအကြောင်း သိချင်လာသည်ကလည်း ပုလဲနားဆွဲကောင်မလေးပန်းချီကားကြောင့်ပင်ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
ဆရာပေါ်သစ်ရေးထားသည့် ဆောင်းပါးတွေထဲ ရှာကြည့်မိသည်။ "အလှရှာတော်ပုံ" (တတိယအကြိမ်ထုတ်) ​၏ စာမျက်နှာ ၁၂၀ တွင် ပန်းချီကားပုံတစ်ပုံနှင့်အတူ ဗာမီယာအကြောင်းကို ဆရာပေါ်သစ်က စာကြောင်းလေးကြောင်းဖြင့် မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ပါသည်။ ပန်းချီကားပုံမှာ The Milkmaid ဖြစ်သည်။

ပန်းချီကားနှစ်ကားထဲမှ တစ်ကားရမည်ဆ်ိုပါလျှင် မည်သည့်ပန်းချီကားကို ရွေးချယ်ပါမည်နည်း။
"မျက်သွယ်" သီချင်းနားထောင်ပြီး Girl with Pearl Earring ပန်းချီကားကို ခံစားပါမည်လော။
ပေါင်မုန့်နှင့် နွားနို့ပူပူလေးသောက်ကာ The Milkmaid ပန်းချီကားကို ခံစားပါမည်လော။
ကျနော်ကတော့ ဖြစ်နိုင်လျှင် ပန်းချီကား နှစ်ကားစလုံးကို နံရံတွင် သေသေချာချာ ကျကျနနကြီး ချီတ်ဆွဲထားချင်မိပါသည်။ ထိုပန်းချီကားနှစ်ချပ်အကြောင်း တချိန်ချိန်တွင် အကျယ်ရေးဖြစ်ဦးမည်ဟု မျှော်လင့်မိပါသည်။
ကျနော်က စာရေးနေရသည်ကို ပျော်နေသူတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ပါသည်။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၁၂-နိုဝင်ဘာ-၂၀၂၁
(စာကြွင်း - ပူးတွဲပါ ပုံနှစ်ပုံမှာ အင်တာနက်ထဲမှ ရှာထားသောပုံများသာ ဖြစ်ပါသည်။)

 

✍️ ✍️ စာရေးရတာ ✍️ ✍️

ရှည်ကြာစွာ စွဲမြဲနေတဲ့ အယူအဆ(ဟောင်း)တွေ အတွေးအခေါ်(ဟောင်း)တွေဟာ လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ ဖျောက်ဖျက်ပစ်နိုင်ဖို့ ခဲယဉ်းကောင်း ခဲယဉ်းနေလိမ့်မယ်။ တုံးတုံးတိတိကြီး လုပ်ဖြစ်နိုင်ဖို့ဆိုတာ ရိုးရိုးလူတွေ လုပ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စဟုတ်ဟန် မတူ။

ဒါဆို ရိုးရိုးလူနဲ့ ဆန်းဆန်းလူ ဘာကွာနေသတဲ့လဲ။
ဥပမာအားဖြင့် နတ်ကိုးကွယ်မှုလို ဘိုးတော်ကိုးကွယ်မှုလို ဗေဒင် လက္ခဏာ နက္ခတ် အစီအရင် စတာတွေလိုကနေ နိမိတ်ကောက်တာတွေဟာ လက်ခံကျင့်သုံးနေသူပေါ် မူတည်ပြီး တည်တံ့နေတယ်။
မတတ်ကောင်းတဲ့ အရာ ဘာမှ မရှိ။
နေရာမှန်မှာ အသုံးချတတ်ဖို့ လိုပါလိမ့်မယ်။

ခက်ခဲနက်နဲတဲ့ ရှေးဟောင်းသီချင်းကြီးတပုဒ်ကို ရှေးဟောင်းသီချင်းကို လက်ခံတဲ့ အသိုင်းအဝန်းမှာ ပိုင်နိုင်စွာ ဆိုပြနိုင်ရင် ချီးကျူးခံရနိုင်​ပေမယ့် လမ်းမပေါ်ဖြစ်ဖြစ် ကားဂိတ် ဘူတာ သင်္ဘောဆိပ်လိုနေရာမျိုးမှာ ဖြစ်ဖြစ် ဆိုပြနေရင် အကျိုးမဲ့ပဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

ဘားဆိုင်မှာ တယောက်တည်း သောက်နေတဲ့ ဇာတ်လိုက်ရဲ့ စားပွဲရှေ့ လူတယောက်ရောက်လာပြီး လွတ်တဲ့ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ခွင့်တောင်းပါတယ်။ ရောက်လာတဲ့သူက သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ရင်း သူဟာ ဒီမြို့မှာ တာဝန်ယူရမယ့် အလုပ်လေးတခုရှိလို့ လာတာပါလို့ပြောတယ်။ အဲဒီမြို့မှာက မနက်ဖန် မနက်ဆိုရင် ရာဇဝတ်ကောင် လေးယောက်ကို ကြိုးပေးဖို့ ရှိတယ်။ ဒီလူက ကြိုးပေးသမား ပါးကွပ်သား ဖြစ်တယ်။ သူက စားပွဲကနေ ထတော့ ဇာတ်လိုက်ကို နှုတ်ဆက်တယ်။

"I hope to see you again, Sir.
Of course not professionally” တဲ့။

ညမအိပ်ခင် စာရိုက်တယ်။ အရေးကြီးတာ အရင်လုပ်ဆိုတဲ့အတွက် အရေးကြီးတာတွေ ချရေးရင်း အရေးမပါတဲ့ အကြောင်းအရင်းတွေကို အခန်းထောင့်မှာ လုံးထွေးပြီး ပုံထားလိုက်တယ်။ ပြီးတဲ့အခါ စာရွက်လွတ်တရွက်ပေါ်မှာ ချရေးလိုက်တယ်။

"အရေးမပါသော အကြောင်းအရင်းများအား ဖယ်ထုတ်လိုက်နိုင်ခြင်း (မှတ်ချက် - လုပ်ဆောင်ပြီး)"

သက်ပြင်းရှည်ကြီးတခု အသံထွက်အောင် အောက်ကိုဆွဲချလိုက်ပါလေရော။ ဘေးအိမ်က ရုပ်ရှင်ကြည့်နေကြတဲ့အတွက် ရုပ်ရှင်ထဲက အသံပေါင်းစုံဟာ ပိတ်ထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်မှန်ကို ဖြတ်ပြီး တချက်တချက်မှာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြေးဆောင့်နေတယ်။

နင်တို့ ပိတ်မှ ငါလည်း အိပ်တော့မယ်လို့ အောက်ထပ်က အဘိုးအိုက ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်နေတာ သုံးခါမက။

ဒီလိုနဲ့ တရက်ကုန်ခဲ့ပြန်တယ်။
စာရေးရတာ ပျော်တယ်။

I hope to see you again, Sir.
Of course not professionally ဆိုတာပဲ ပြန်ပြန်ရွတ်မိနေတော့တယ်။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၁၁-၁၁-၂၀၂၁

(ပုံကတော့ ဖြည့်စွက်အနေနဲ့ ထည့်လိုက်တာပါ၊ ပလာတာဆိုတာ အပူပေးလိုက်ရင် ပွလာတဲ့ဝါးစရာပဲ၊ မတူးဖို့တော့ ကျွမ်းကျင်ရမှာပေါ့၊ လေးငါးခုလောက် မလှမပဖြစ်ပြီးရင် ပလာတာအပူပေးရာမှာ ပရို ဖြစ်နိုင်တဲ့အခွင့်အရေးရရှိနိုင်ပါတယ်)

လေ့ကျင့်ပါ

လေ့ကျင့်တာနဲ့ ပတ်သက်လို့ စနစ်တခုထားပြီး ဆောင်ရွက်ရင် အတိုင်းအတာတခုအထိ ထိရောက်မှုရှိတာတွေ့ရတယ်။

ဂိုးပေါက်ထဲ ဘောလုံးရွှတ်ကစားကြတာကို အပျော်ဆော့ကြပေမယ့် ကလေးတယောက်ကတော့ ကစားပွဲပြီးတာတောင် အိမ်မပြန်သေးဘဲ ညမှောင်တဲ့အထိ တယောက်ထဲ လေ့ကျင့်တယ်။

နောက်နေ့တွေမှာလည်း ညမှောင်တဲ့အထိ ထပ်လေ့ကျင့်တယ်။

ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ သူ့ရဲ့ ဂိုးသွင်းစွမ်းရည်ဟာ တက်လာတာ တွေ့ရတယ်။

အရုပ်ထောင်ပစ်တဲ့ ကစားနည်းမှာ တော်တော်များများဟာ ကစားပွဲမှာပဲ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့အရုပ်နဲ့ရင်းပြီး အတွေ့အကြုံယူကြပါတယ်။ ကလေးတယောက်ကတော့ သူ့ဖာသာသူ သူ့အရုပ်လေးတွေထောင်ပြီး လေ့ကျင့်ပါတယ်။ တပတ်လောက် စိတ်တိုင်းကျ လေ့ကျင့်ပြီးတဲ့အခါမှ ကစားပွဲကို ဝင်ကစားပါတယ်။ သူ အမြဲနိုင်လေ့ရှိပါတယ်။

သံပရာရည်ဖျော်သောက်လေ့ရှိတဲ့ ဦးလေးတယောက်ဟာ သံပရာရည်မဖျော်ခင်မှာ သံပရာသီးနှစ်လုံးကို လက်တဖက်တည်းနဲ့ တလှည့်စီ မြှောက်လိုက် ဖမ်းလိုက် ကစားပြလေ့ရှိတယ်။ သူ့တူတယောက်က ဒါကိုသဘောကျပြီး လိုက်လေ့ကျင့်တယ်။ အစပိုင်းမှာ ခက်ခဲတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ကျွမ်းကျင်သွားပြီး နှစ်လုံးမြှောက်ကစားရတာကို ငြီးငွေ့လာတဲ့အခါ သုံးလုံးမြှောက်ကစားဖို့ ကြိုးစားတယ်။ နှစ်လုံးတုန်းက တွေ့ကြုံခဲ့တဲ့အခက်အခဲကာလလိုမျိုးကိုလွန်မြောက်ပြီး သုံးလုံးကစားတာကို အတော်ကစားနိုင်လာခဲ့တယ်။

အလေ့အကျင့်ပါပဲ။

တခါတရံမှာ နေ့တိုင်းလေ့ကျင့်နေပေမယ့် မတိုးတက်သလို ဖြစ်လာရင် စနစ်မှာ ပညာပံ့ပိုးလိုက်ဖို့လိုပါတယ်။ ရိုးရာခြင်း အတော့ လေ့ကျင့်သလို တချို့နေရာတွေမှာ လိုက်နာရမယ့် ပညာ(အထာ) လိုပါတယ်။

လေ့ကျင့်ပါ။

ပုံမှန်လေ့ကျင့်ပါ။

အခက်အခဲဖြစ်လာရင် ရအောင် ကျော်လွှားပါ။

ကစားရတာ ငြီးငွေ့လာတဲ့အခါ တဆင့်ခက်တဲ့ကစားနည်းကို ဆက်လေ့ကျင့်ပါ။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၉-နိုဝင်ဘာ-၂၀၂၁

ပုံကတော့ ကန်တမာ့ (kentama) ခေါ်တဲ့ ကစားနည်းက ကစားစရာပုံပါ။

လက်သံပိ

တရက်မှာ လမ်းထဲက အိမ်တအိမ်က ရှင်ပြုမင်္ဂလာပွဲအတွက် ညဖက် ဆိုင်းနဲ့ ဧည့်ခံပါတယ်။ ညဦးပိုင်းမှာ သားဖြစ်သူက ဆိုင်းဝင်တီးပါတယ်။ သူကလည်း နှယ်နှယ်ရရမဟုတ်ပါ။ လူငယ်ဖြစ်ပေမယ့် ပရိသတ်ကို အတော်လေးဆွဲဆောင်နိုင်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါတီးနိုင်သွားတာ ကြားရတယ်။

ကြားရတယ်ဆိုတာက လမ်းထဲတင် အိမ်အောက်မျက်စောင်းထိုးလောက်ဆိုတော့ အိမ်ပေါ်အထိ ဆိုင်းသံဗုံသံ စည်းဝါးလိုက်သံက ကြားနေရတာကိုး။ နားမထောင်ချင် အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ထားရုံပါပဲ။ ဆိုင်းဆရာလေးတီးနေတာက ခေတ်ပေါ်သီချင်းတွေများတယ်။ လာကြည့်တဲ့ပရိသတ်အကြိုက် တပုဒ်ပြီး တပုဒ်တီး၊ ဆုချတဲ့သူတွေကလည်း ဘာသီချင်းလေး တီးပြပါဦးဆိုပြီး ဆုချ။

ညနက်လာတော့ ပရိသတ်ကလည်း အိမ်ပြန်အိပ်၊ လာကြည့်သူနည်းသွားတော့ ဆိုင်းဆရာလေးလည်း တီးရတာမော၊ ခဏနား။

တအောင့်နေတဲ့အခါ ဆိုင်းတီးသံကြားရပြန်ပါတယ်။ လက်သံက ခုနက တီးတာနဲ့မတူ၊ အင်မတန် ပိပါပေတယ်။ လက်သံတော်တော်ပိတာပဲလို့ ဒီလိုဆိုရမယ်။ ဆိုင်းနောက်ထက အခုတီးနေတာကတော့ ရွာစားကြီးဘယ်သူပါလို့ မိတ်ဆက်သံကြားတော့မှ ဒါဆိုင်းဆရာလေးရဲ့ အဖေပဲ။ ခုနက သူဝင်မတီးဘဲ သူ့သားကို ပွဲထုတ်တာဖြစ်မယ်။ အခု သူတီးတာတွေက ခေတ်ပေါ်သီချင်းမဟုတ်၊ ကြားရခဲတဲ့ သီချင်းကြီးတွေဖြစ်နေတယ်။ ဂန္ထဝင်တီးလုံးတီးကွက်တွေပေါ့။ ပရိသတ်က ပြန်ကုန်ကြလို့ လာကြည့်သူမရှိပေမယ့် ရွာစားကြီးဟာ သူ့ရဲ့ပညာစွမ်းကို မလျှော့ဘဲ တီးနေတဲ့အတွက် အိမ်ပေါ်က နားထောင်နေတဲ့သူအတွက်က အားရကျေနပ်မှုတွေ ဖြစ်မိတယ်။

ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်းနဲ့ နားထောင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆိုင်းဝိုင်းကြီးအကြောင်းကိုလည်း ပြန်သတိရမိတယ်။ သူငယ်ချင်းက ငါတို့အိမ်နားမှာ ဆိုင်းဝိုင်းလာတီးမယ်။ မင်းလာခဲ့ကွာ ဆိုတာနဲ့ အဲဒီညမှာ သွားကြည့်၊ သူက သူ့အိမ်က ထိုင်ခုံတွေ ယူလာပြီး ကြည့်ကြ နားထောင်ကြ။ အဲဒီ ဆိုင်းဆရာဟာ အသက်ငယ်ငယ်နဲ့ အင်မတန်တော်တဲ့ ပညာရှင်ဖြစ်တယ်။ လက်သံစိပ်စိပ်နဲ့ တီးနိုင်ပြီး သူ့ဗုံသံကလည်း နားထောင်လို့ အလွန်ကောင်းတယ်။ အဲဒီပွဲဟာ အဲဒီဆိုင်းဆရာရဲ့ နောက်ဆုံးပွဲ ဟုတ်မဟုတ် သေချာမသိပေမယ့် ကြည့်ခဲ့ နားထောင်ခဲ့သူအဖို့ ဒီဆိုင်းဆရာနဲ့ ပြန်မဆုံနိုင်ခဲ့ပါ။ ဆိုင်းဆရာဟာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဆုံးပါးသွားခဲ့တဲ့အတွက်ပါ။

ခုနက ဆိုင်းဆရာလေးရဲ့ အဖေလက်သံဟာလည်း ဗုံသံဟာ ပီလွန်းတယ်လို့ ဆိုရပါမယ်။ မနက်မိုးလင်ခါနီးမှ ဆိုင်းဝိုင်းသိမ်းပါတယ်။ အဲဒီအခါကျမှ အိမ်ပေါ်ထပ် ခုံတန်းရှည်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်ပြီး မြန်မာ့ဂီတပညာကို အားရကျေနပ်စွာနားထောင်နေသူလည်း အိပ်ရာဝင်ပါတယ်။

ဒီဆိုင်းဝိုင်းအကြောင်း၊ အဖေနဲ့သားနဲ့ လက်သံပိပုံကွာတဲ့အကြောင်း၊ အဖေဖြစ်သူ ဆိုင်းဆရာကြီး တီးနေတဲ့အခါ နားထောင်သူမရှိကြောင်း၊ ရပ်ဝေးကနေ ခဏပြန်ရောက်လာတဲ့ အဖေ့ကို ပြောပြတော့ သူက ဒီလို မချိတင်ကဲပြန်ပြောပါတယ်

"မင်းကွာ တိုက်အောက်လေး ဆင်းပြီး ဆိုင်းဝိုင်းရှေ့ထိုင်ပြီး အားပေးဖို့ ကောင်းတယ်၊ အတော်ညံ့တဲ့ကောင်"

အဲဒီအခါမှ ဟာ ဟုတ်ပါလားပေါ့၊ အဖေပြောသလို အောက်ဆင်း ဆိုင်းဝိုင်းရှေ့ထိုင်ပြီး အားပေးရင် တီးနေတဲ့ဆိုင်းဆရာကြီးလည်း အားတက်မှာ အမှန်ပဲဆိုပြီး နောင်တရမိပါတယ်။

လက်သံပိတဲ့ ရွာစားကြီးနဲ့ အဖေပြောပြပုံလေး အမှတ်တရပေါ့။

"မန်းတောင်လကျ်ာ" သီချင်းဟာ သားအဖတွေ ကက်ဆက်ဖွင့်လိုက် ရပ်လိုက် နောက်ပြန်ရစ်လိုက် စာသားချရေးလိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း အလွတ်ဆိုနိုင်ခဲ့တဲ့ ပထမဆုံးသော သီချင်းကြီးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။

လက်သံပိတဲ့အခါ အားပေးပါတယ်။

မြန်မာ့ဆိုင်းဝိုင်းကြီး တိုးတက်အောင်မြင်ပါစေသောဝ်။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၁၅-အောက်တိုဘာ-၂၀၂၁

အကျင့်

ဒီည

ကဗျာရေးရမလား

စာတို စာရှည်ရေးရမလား

ပုံတပုံကူးဆွဲရမလား

လမ်းပဲဆင်းလျှောက်ရမလား

ရွရွလေးပြေးရရင်ကောင်းမလား

တရေးအိပ်ရရင်ကောင်းမလား။

ဒီနေ့ညနေက

ဒီလို ကြားနာလိုက်ရတယ်

"သူငယ်ချင်းတယောက်ဟာ

တရားအကြောင်းတွေ

လက်တန်းပြောနိုင်တယ်တဲ့

အတော်ပြောနိုင်တာပဲ ချီးကျူးတော့

အထင်မကြီးပါနဲ့ အထင်မကြီးပါနဲ့

ငါက ကျက်ထားတာတွေပြန်ပြောတာ ဆိုသတဲ့

အကျင့်သာ အရေးကြီးတယ်လို့

ဇာတ်ကြောင်းပြန်သူက ကောက်ချက်ချ"

နားထောင်သူ ကြားနာသူက

သက်ပြင်းတွေ မသိမသာ ချ။

အကျင့်

အကျင့်

အကျင့်တွေ ပြင်ဖို့

ဘယ်လိုကိရိယာဆင်ရမလဲ။

အကျင့်

အကျင့်

အကျင့်တွေ ဖြူစင်ဖို့

ဘယ်လိုဆပ်ပြာနဲ့လျှော်ရင်ရမလဲ။

အကျင့်

အကျင့်

တနေ့ နှစ်ဆယ့်လေးနာရီ ကျင့်နိိုင်ရင်

ခရီးမဖင့်နိုင်ဘူး မဟုတ်လား။

ဒါနဲ့ပဲ

ဒီလိုဆိုမိတယ် -

"ဟုတ်မှန်သော

တရားကိုသာ

ကျင့်ကြံလို။

ဟုတ်မှန်သော

စကားများကိုသာ

ပြောကြား နားဆင်လို။

ဟုတ်မှန်သော

ပုဂ္ဂိုလ်များနှင့်သာ

တွေ့ဆုံလို။ "

ဆိုမိသောစာ

လိုမိသောစာ

ပြည့်ဝစေဖို့

သင်ကိုယ်တိုင်

ကျင့်ကြံဖို့လိုသည်။

မအိပ်မနေ ကျင့်ကြံကြပေတော့။

မအိပ်မနေ ကြိုးစားကြပေတော့။

မအိပ်မနေ အားတင်းထားပေတော့။

ပန်းတိုင် မရောက်မချင်း

အိပ်စက်ခြင်း အလျဉ်းမပြုရ

အိပ်မက်တွေ ဝေးကွာတဲ့အထိ ကျင့်ကြံနိုင်ရမည်။ ။

ကြာပေါ်

၂၃-အောက်တိုဘာ-၂၀၂၁

ဆွဲခဲ့သော စာအုပ်မှ ဝတ္ထုတိုတပုဒ်

ချက်ကော့ဂန်းန်း ဆိုပြီး စာအရေးအသားမှာ ရှိတယ်။ ကျနော်လည်း သုံးတယ်။ (၂၀၁၉) ဟာ ဘယ်အချိန်ပြန်ဖတ်ဖတ် မရိုးနိုင်တဲ့ချက်ကော့ဝတ္ထုတိုတွေလိုပဲ။

ဆွဲခဲ့သော စာအုပ်မှ ဝတ္ထုတိုတပုဒ်
======================
ဆွဲခဲ့တာဆိုတာ ယူခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းနဲ့တော့ ကွာတယ်။ ဆွဲခဲ့တာဆိုတာက နည်းနည်းပိုင်စိုးပိုင်နင်းရှိတဲ့သဘောပါတယ်။ ဟုတ်တယ်၊ စာအုပ်တအုပ် ဆွဲခဲ့တယ်။ ဘယ်ကလဲဆို ရန်ကုန်က၊ တိတိကျကျပြောရရင် စာအုပ်စင်လို့ပြောလို့မရတော့အောင် စာအုပ်ပုံလိုဖြစ်နေတဲ့ တအုပ်ကိုတအုပ်ဆင့်ထပ်ထားတဲ့စာအုပ်တွေထဲက တအုပ်ကို ဆွဲယူခဲ့တာပဲ။ ဘယ်သူဘယ်ဝါဝယ်ထားတဲ့စာအုပ်လည်းဆိုတာ လက်မှတ်လည်း မထိုးထားဘူး၊ ဝယ်တဲ့နေ့စွဲလည်း မတပ်ထားဘူး။ ပုံမှန်အားဖြင့် ရန်ကုန်အိမ်က စာအုပ်တော်တော်များများမှာ ဝယ်တဲ့သူက သူ့လက်မှတ်နဲ့ နေ့စွဲကို ဘော့ပင်လေးနဲ့ ရေးမှတ်ထားတာကိုတွေ့ရလေ့ရှိတယ်။ ပြဿနာမရှိပါဘူး၊ အိမ်သားထဲက စာဖတ်တဲ့တယောက်ယောက်ဝယ်ထားပြီး လက်မှတ်ထိုးဖို့မေ့တာနေမှာပဲ။ စာအုပ်ရဲ့ အတွင်းပိုင်းစာရွက်သားတွေက ၀ါကျင်ကျင်ဖြစ်နေပြီ။ စာသားတွေ ဖတ်လို့ရသေးတာကို ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ စာအုပ်ဆွဲခဲ့တယ်ဆိုတာ ပြောခဲ့လား မပြောခဲ့လား မမှတ်မိတော့ဘူး၊ အသက်ကလည်း ကြီးလာပြီကိုး။
စာအုပ်နာမည်က ချက်ကော့ ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်၊ ဘာသာပြန်ဆိုသူက ဆရာကျော်အောင် ဖြစ်ပါတယ်။
ရန်ကုန်က ဆွဲခဲ့တဲ့စာအုပ်ကို စင်ကာပူမှာ တနေ့တပုဒ်နှုန်းနဲ့ ဖတ်ဖြစ်တယ်။ အစပိုင်းမှာ အစဉ်အတိုင်းဖတ်ဖြစ်ပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ ကားစီးရင်း ဖတ်မိတာက စာအုပ်နောက်ပိုင်းလောက်မှာရှိတဲ့ ဝတ္ထုတိုတပုဒ်ပဲ။
“သတို့သမီး” လို့ ဘာသာပြန်ခေါင်းစဉ်တပ်ထားတယ် (အင်္ဂလိပ်လို ရေးတာမှာ The Bride ဖြစ်ရမှာကို g တလုံးထည့်ရိုက်မိပြီး The Bridge လို့မှားရိုက်ထားတာကို တွေ့ရတယ်)။ ဝတ္ထုကို ဖတ်ပြီးတဲ့အခါမှ ဒီဇာတ်လမ်းကို ဖတ်ဖူးတယ်ဆိုတာ အမှတ်ရမိတယ်။ ဖတ်ဖူးခဲ့တုန်းမှာ တချို့စာသားတွေကို အတော်များများကျော်ဖတ်ခဲ့ပုံရတယ်။ “ကျနော် ကျော်ဖတ်ခဲ့သော ဝတ္ထုများ” ဆိုပြီး ရေးကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးဖြစ်မိတယ်။ သတို့သမီး ဝတ္ထုတိုကို အခုဖတ်ကြည့်တဲ့အခါမှာမှ ဝတ္ထုရဲ့ဆိုလိုရင်းရော ဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ တွေးခေါ်ပုံတွေရော စာရေးဆရာပြောချင်တာရောကို ရေးတေးတေးမြင်လာမိတယ်။ ရေးတေးတေးမြင်လာတယ်ဆိုတော့ မဆိုးဘူးပြောရမှာပဲ။ မေ့လောက်တဲ့အခါကြမှ နောက်တခေါက်ထပ်ဖတ်ကြည့်ရင် သဲသဲကွဲကွဲမြင်လာပြီလို့ ပြောနိုင်ရင် ကောင်းမှာပဲ။

အဲဒီ Chekhov ရဲ့“သတို့သမီး” ဆိုတာကို လိုက်ရှာကြည့်တော့ Bethrothed (Short story) ဆိုပြီး ဝီကီမှာ မှတ်တမ်းတင်ထားတာ တွေ့ရတယ်။ ခေါင်းစဉ်ကို "The Fiancée" လို့လည်း ဘာသာပြန်နိုင်ပါတယ်တဲ့။ ၁၉၀၃ မှာရေးခဲ့တာ။

ဆရာကျော်အောင် ဘာသာပြန်ထားတာလေးတွေထဲက အချို့ကို ဖော်ပြခွင့်ပြုပါ။
{“ဉာဏ်ပညာ အလင်းရောင်ရတဲ့ လူသူတော်စင်လိုလူတွေဟာ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတယ်။ အဲဒီလို လူမျိုးတွေ များများပေါ်ပေါက်လာဖို့လိုတယ်”
“အရေးကြီးဆုံးက ဘဝကို ပရစ်ဇမ်ခံပြီး ကြည့်တတ်ဖို့ပဲ”
နာဒယာသည် ပန်းခြံထဲတွင် လမ်းလျှောက်သည်။ လမ်းများသို့ ထွက်ကာလျှောက်သည်။ အိမ်များကိုလည်းကောင်း၊ မှုန်မှိုင်းမှိုင်းဝင်းထရံများကိုလည်းကောင်း ကြည့်ကာ မြို့သည် တဖြည်းဖြည်း အိုမင်းလာသည်ဟု ထင်မိသည်။ }

ဒီတခေါက် ရန်ကုန်က အပြန်မှာ စာအုပ်များများမယူလာမိခဲ့။ သမီးလေးအတွက်တော့ စာအုပ်စင်တလုံး ဝယ်ဆင်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။
စာပေဖတ်၍ ထက်မြက်လာနိုင်ဖို့လည်း မမျှော်လင့်ရဲ။
စာပေချစ်၍ လွဲမှားသောအယူအဆဟောင်းများကို ပစ်ခွာချနိုင်ဖို့လည်း မတိုက်တွန်းရဲ။
စာပေမြတ်နိုး၍ အဖိုးတန်သော လူတယောက်ဖြစ်လာဖို့ကိုလည်း ဆုမတောင်းရဲ။
စာအုပ်စင်တွင် သူ့အရွယ်ဖတ်ရှုလေ့လာနိုင် ကြည့်ရှုနိုင်သည့်စာအုပ်များဖြင့် ပြည့်စေချင်မိတာတော့ ဖခင်တယောက်ရဲ့ စေတနာပင်ဖြစ်ပါကြောင်း။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၂၆-အောက်တိုဘာ-၂၀၁၉

ပလန်ဘီ ပလန်စီ

တနှစ်မှာ ဂျူနီယာနဲ့ စီနီယာတွေ နှစ်တန်းပေါင်းပြီး ဆရာကန်တော့ကြတယ်။ ဆရာကန်တော့ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်စရာတွေရှိတာကို ဝိုင်းဝန်းပြင်ဆင်ကြတယ်။ ထောင့်စေ့အောင် စီစဉ်ကာမှ လိုအပ်ချက်အတော်များများရှိသွားခဲ့တဲ့ပွဲဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

မှတ်မိတာတွေထဲက တစ်ခုက ဒီလို။

ကန်တော့ခံ ဆရာကြီး ဆရာမကြီးတွေက စည်းဝေးခန်းမကြီးဆီ ကြွရောက်လာကြတော့မယ့်အချိန်၊ ကျောင်းသူ ကျောင်းသားတွေကလည်း ဆရာကန်တော့ဖို့ ခန်းမကြီးရဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွေမှာ ထိုင်နေကြ၊ ကြွရောက်လာမယ့် ဆရာ ဆရာမတွေကို နေရာထိုင်ခင်းရှိရာဆီ ရိုရိုသေသေ ခေါ်ဆောင်သွားကြဖို့ ပြင်ဆင်ကြနဲ့။

အသံချဲ့စက်ကိုင်တဲ့သူက မရှိတာလား၊ တမင်ပဲ လာမကိုင်ပေးတာလားမသိ၊ ကန်တော့ပွဲခန်းမမှာ အသံချဲ့စက်ပဲ တွေ့ရတယ်၊ အသံညှိ အသံထိန်းပေးမယ့်သူ မရှိဘူးဖြစ်နေတယ်။

ဂျူနီယာတွေကို မေးရတယ်။ အကူအညီတောင်းရတယ်။

"ဒီဟာကြီး အဲ ဒီအသံချဲ့စက်ကိုင်တတ်တဲ့သူ ဘယ်သူများရှိသလဲခင်ဗျ၊ တယောက်ဆိုရပါပြီ"

ချက်ချင်းပဲ ဂျူနီယာတယောက်က လက်ညှိုးထောင်ပြီး ထလာတယ်။ သူ့မြင်တာနဲ့ လူပုံကြည့်ပြီး ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ ဒီလိုစက်မျိုးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကိုင်တတ်မှန်း ခန့်မှန်းမိတယ်။

ဒါပေမယ့် သေချာအောင် ထပ်မေးရတယ်။

"ကျေးဇူးပဲဗျ၊ စက် သုံးဖူးပုံပဲ"

သူက တချက်ပြုံးပြရင်း "စိတ်မပူနဲ့ အစ်ကို၊ ကျနော် လုပ်ဖူးတယ်"

သူထလာတဲ့နားက သူ့သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ဘဲကြီး ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းက အဲဒီအပိုင်းမှာ ဆရာပဲလို့ မပြောပေမယ့် သူတို့ဘော်ဒါကို ထောက်ခံတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ဖြစ်နေတယ်။

မှန်ပါတယ်။ ကန်တော့ပွဲပြီးတဲ့အထိ အသံတွေကို ညှိပေးထိန်းပေးသွားတာ သေသပ်တယ်ပြောရမယ်။ သူက သူ့အလုပ်သူ အေးအေးဆေးဆေးတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လုပ်ပေးသွားတယ်။

ဟုတ်ပြီ။

မေးစရာရှိလာတယ်။

အကယ်၍များ အသံချဲ့စက်ကိုင်တတ်သူ တယောက်မှ မရှိခဲ့ရင် ဘာများလုပ်မလဲ။

အသံချဲ့စက်ကိုင်တတ်သူ တယောက် ရှိကိုရှိနေရမယ်လို့ တွေးထားတာလား။

မရှိခဲ့ရင်တော့ မိုက်မခဲဘဲ ပင်ကိုယ်အသံနဲ့ ကြဲကြမလား။

နည်းနည်းနားလည်သူကိုပဲ ကလိခိုင်းမလား။

ကဲ ခင်ဗျားဆိုရင်ကော ..

ပလန်ဘီ ပလန်စီက ဘာတွေများဖြစ်မလဲ။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၁-နိဝင်ဘာ-၂၀၂၁

ညက

နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်တယ်

မနက်က

ငါးနာရီတိတိမှာ နိုးတယ်

ဘာက

မင်းအနားမှာ ဆိုလား

ပလန်ဘီ ပလန်စီများ

အိပ်မက်ထဲတွင် ပြတ်ကျန်ခဲ့ပြီ

ငါကား

လွတ်မြောက်ခြင်းပန်းတိုင်သို့ ပက်ကျိသွား သွားနေဆဲ။

ကြာပေါ်

၂-နိုဝင်ဘာ-၂၀၂၁

စီမံကိန်း

<><><>

ပလန်ဘီလည်း မရှိဘူး

ပလန်စီလည်း မထားဘူး

နိုးပလော်ပလန်ဆိုရင်

ဒိုးသာဒိုး ဒူးသာဒူး

ငဗစ်နဲ့ ယှဉ်တွဲနေထိုင်ရခြင်းဆိုတာ

စွန့်စားခန်းရုပ်ရှင်တွေမှာပါတတ်တဲ့

ဖြတ်ပြေးတောရိုင်းကောင်လေးလောက်

ဖီလင်မလာဘူး

အဲဒီတော့

လောလောဆယ်ဆယ်မှာ

အပိုင်ရထားတဲ့ ဂူနှစ်ပေါက်ဟာ

ကျယ်ဖို့ပဲ အကြောင်းဖန်လာတယ်

ဟိုဟာလုပ်ချင် ဒီဟာလုပ်ချင်တဲ့စိတ်

ထိန်းရခက်တာနဲ့ လွှတ်ထားပေးလိုက်တဲ့အခါ

ထောင့်တထောင့်မှာ အသာလေးငြိမ်သွားတယ်

နောက်နေ့ဘာဖြစ်မယ်မှန်းမသိနိုင်တဲ့ လောကမှာ

ပလန်ဘီ ပလန်စီများ ရေးဆွဲခြင်း သည်းခံ။

ကြာပေါ်

၂-နိုဝင်ဘာ-၂၀၂၁

ရှစ်တန်းဖြေထားသူတယောက် တက်ခဲ့ရတဲ့ သင်တန်း

ပြောရရင် ရှစ်တန်းစာမေးပွဲ ဖြေအပြီး တက်ခဲ့တဲ့ အလယ်တန်းကျောင်းမှာပဲ အဆင့်မြင့်ဗုဒ္ဓဘာသာသင်တန်းဆိုတာကို တက်ဖြစ်ခဲ့တာဟာ အကျိုးများပါတယ်။ 

အတန်းဖော်ထဲက စာတော်တဲ့သူငယ်ချင်းမ တယောက်ပါတာကို မှတ်မိတယ်။ ကျောင်းမှာရှိတဲ့ ဆရာမတွေ အတော်များများလည်း လာတက်ကြတယ်။ ပိုပြီး မှတ်မိတာ ရှိတယ်။ သတ္တမတန်းရော အဌမတန်းမှာပါ ပထဝီဘာသာသင်ခဲ့တဲ့ ဆရာမဒေါ်တင်မြင့်လည်း သင်တန်းတက်ပါတယ်။ ဆရာမနဲ့ အမေနဲ့က ဈေးမှာ  ဈေးဝယ်ရင်း ခေါ်ပြောနှုတ်ဆက်ကြတဲ့သူတွေပါ။ တခါ အမေနဲ​့ဈေးလိုက်သွားရင်း ဆရာမကိုတွေ့လို့ ဒါသားတို့အတန်းပိုင်ဆရာမလို့ မိတ်ဆက်ပေးခဲ့တယ်။ သတ္တမတန်းမှာ ဆရာမက အတန်းပိုင်ဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒီ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်မှာ တက်ခဲ့ရလိုက်တဲ့ ဘာသာရေးသင်တန်းဟာ အဘိဓမ္မာလေ့လာခြင်းရဲ့ အစလို့ မသိခဲ့ပါ။ ဆရာကြီးကလည်း ဒါတွေဟာ အဘိဓမ္မာတွေပါလို့ မပြောခဲ့ပါ။ အဘိဓမ္မာကို ရှစ်တန်းဖြေထားတဲ့အရွယ်နားလည်အောင် မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ပါတယ်။ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို နာမည်တွေ သိခဲ့ရတယ်။  

ဆရာကြီးနာမည်က ဂုဏ်တော်ဆောင်ဆရာကြီးဦးလှရွှေ။ 

သိသလောက်ကတော့ အုတ်ကျင်းမဟာဆွေလမ်းပေါ်က အိမ်တအိမ်မှာ နေတယ်။ သစ်လုပ်ငန်းလုပ်ပုံရတယ်။ ကျောင်းကို ကားနဲ့လာပါတယ်။ ပိန်ပိန်ပါးပါး ဘကြီးတယောက်မောင်းပါတယ်။ မြေးဖြစ်မယ်ထင်တဲ့ လူငယ်တယောက်လည်း အမြဲပါပါတယ်။ ဆရာကြီးက အသက်ခြောက်ဆယ်ကျော် ၇၀ နီးပါးရှိပေမယ့် အပြောအဟောကောင်းပါတယ်။ ကတုံးဆံပင်နဲ့ပါ။

ဆရာကြီး စစချင်းမှာ အဓိကသင်ပေးတာက နမောတဿ ဂါထာရဲ့ ဖွင့်ဆိုချက်ပါ။ နမောတဿဂါထာဖြစ်ပေါ်လာပုံကို ပြောပြပါတယ်။ သက္ကပဉှသုတ်ဆိုတာ အဲဒီမှာ ကြားဖူးခဲ့တယ်။ အခုမှ လေ့လာဖို့ ရှိပါတယ်။ 

နမောတဿ အဖွင့်အနက်ပြန်ကို ပြန်ကျက်ရင် အလွတ်ပြန်ရလောက်ပါတယ်။ ဩကာသ ဘုရားရှိခိုးမှာပါတဲ့ တခုချင်းစီကို အနက်ပြန်ပါတယ်။ ရှင်းပြပါတယ်။ 

မနေ့ညက တယောက်က မေးတာမှာ အဟံဘန္တေရဲ့ အနက်က ဘာတဲ့လဲ ဆိုတာကြားပြီး 

"ဘန္တေ - အရှင်ဘုရား၊ အဟံ - တပည့်တော်သည် ၊ တိသရဏေန - သရဏဂုံသုံးပါးနှင့် ၊ သဟ - တကွ၊ ပဉ္စသီလံ ဓမ္မံယာစာမိ- ငါးပါးသောသီလတရားတော်မြတ်ကို ရိုသေစွာ တောင်းပါ​၏၊ " 

ဆိုပြီး နှုတ်ကနေ မဆိုင်းမတွ ရွတ်ပြမိခဲ့တာဟာ အဲဒီသင်တန်းတက်ခဲ့ရတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးပါပဲ။ 

(တခါမှာတော့ တရားစကားပြောဖန်များလို့ထင့် လူငယ် အင်ဂျင်နီယာတယောက်က ဒီလိုလေး ပြောပါတယ်။ 

ကျနော်တော့ဗျာ ဩကာသတောင် ဆိုနေပေမယ့် အဓိပ္ပါယ်သေသေချာချာမသိပါဘူးလို့ ပြောပါတယ်။ 

အဲဒါနဲ့ မင်းကွန်းဆရာတော်ကြီးရဲ့ ဩကာသရှင်းတမ်းဆိုတဲ့ စာအုပ်ကိုဖတ်ဖို့ ညွှန်းပေးလိုက်ပါတယ်။ )

အထူးသဖြင့် ဘုရားဂုဏ်တော်ကိုးပါး တရားဂုဏ်တော် ခြောက်ပါး သံဃာဂုဏ်တော် ကိုးပါး ကို သေချာသင်ပေးပါတယ်။ သီလပိုင်းမှာ ပါတဲ့ ငါးပါးသီလ ရှစ်ပါးသီလ ကိုးပါးသီလ ဆယ်ပါးသီလတွေကို ရှင်းပြတယ်။ 

အဲဒီမှာ ကိုးပါးသီလထဲက ကိုးပါးမြောက်သီလဖြစ်တဲ့ မေတ္တာ သဟဂတေန ဆိုတဲ့ သီလရဲ့ အကျိုးကိုလည်း ရှင်းပြခဲ့တယ်၊ ဆောက်တည်ရာ ခက်တာကလည်း အဲဒီသီလပဲဆိုတာ ပြောပါတယ်။ 

၃၁ ဘုံကို ပြောပြပါတယ်။ သင်တန်းတုန်းက မှတ်စုစာအုပ်ကို စာရိုက်မယ်လို့ ဆိုတာ အခုထိ မလုပ်ဖြစ်သေးပါ။

အဲဒီတုန်းက အသံသွင်းထားရကောင်းမှန်း မသိခဲ့ပါ။ 

ဒီစာဖတ်ရသူထဲက ဆရာကြီး ဂုဏ်တော်ဆောင်ဦးလှရွှေရဲ့ အကြောင်းလေးများသိသူရှိရင် မျှဝေစေလိုပါတယ်။ 

ကျေးဇူးပါ။ 🙏🙏🙏 

ဘောစကားများ

Basketball : “အမြင့်မှာထားတဲ့ခြင်းကြားပေါက်ထဲ ငါက အနာခံပြီး ဝင်ပေးရတဲ့ဘော။ အနာခံရတာက မသက်သာလှဘူး။ ကြမ်းပြင်နဲ့ချည်း ဆောင့်ကိုင်ပေါက်ခံနေရတာ လွယ်တယ်မှတ်လား။ basketball လို့ မခေါ်ဘဲ floor-hitting-ball လို့ နာမည်ပြောင်းရမယ်။ တခုပဲ၊ အရှည်တွေပဲ ငါ့ကို ကိုင်ကစားခွင့်ပေးထားသလိုဖြစ်နေတာ တယ်မကြိုက်လှဘူး။"

Volleyball : "ဒီဖက်ကလည်း သူ့ဖက်ကျမှာစိုးလို့ ဒိုင်ဗင်ထိုးပြီး ဆယ်လိုဆယ်၊ ဟိုဖက်ကလည်း တဖက်အသင်းပေါ်ကျအောင် တဗြောင်းဗြောင်း တဘုတ်ဘုတ်ရိုက်နဲ့ လက်ဝါးတွေ လက်သီးတွေရဲ့ ပုတ်ထုတ်ခြင်းကို ခံရတာ ငါပါကွာ။ သဲသောင်ပြင်ပွဲတွေမှာတော့ သဲအရသာလေး ခဏတဖြုတ်ရတာပေါ့။ ငါနဲ့ပတ်သက်ပြီး စကားတခုတောင် ရှိသေး၊ တယောက်နဲ့တယောက် ဘောလီဘောပုတ်နေတာ ဆိုတာလေ။"

Football : “ငါက ခြေထောက်နဲ့ ကန်ခံရတယ်ဆိုပေမယ့် လူကြည့်အများဆုံး ဘောပါကွ။ လူတိုင်းနီးပါးလည်း ကစားလို့ရတယ်။ ဂိုးသမားနှစ်ယောက်ကတော့ ငါ့ကို သူတို့ချစ်သူတွေလို မကြာခဏ ပွေ့ဖက်ထားကြပါတယ်။ သူတို့မုန်းတဲ့လူတွေလိုပဲ ခြေထောက်နဲ့ အဝေးဆုံးရောက်အောင်ကန်တာလည်း အဲဒီဂိုးသမားတွေပဲ။ သူတို့လက်အိတ်တွေကို ပြတိုက်တွေမှာထားကြတယ်တဲ့။ ငါတို့ဘောတွေကိုလည်း ပြတိုက်တွေမှာ အမှတ်တရပြထား မထား ငါမသိ။"

ဒါတွေကတော့ ဘောသုံးဘောရဲ့ ပြောစကားများပါပဲ ခင်ဗျာ။ 

ဟုတ်ကဲ့ ဘောအကြောင်းများကို ထပ်မံရေးသားသွားဖို့ ရှိပါတယ်။ 

၂၆-ဩဂုတ်-၂၀၂၁

⚽️ ဘောအကြောင်း မိတ်ဆက် ⚽️

ဘော ဆိုသည့်အခါ B for Ball ဟူ၍ အသံကျယ်ကျယ်ဆိုခဲ့တာ သတိရမိသည်။ သည်က စ၍ ဘောကို သိခဲ့သည်ဆိုပါက မှားပေလိမ့်မည်။ B for Ball ဟု မဆိုခင်ကပင် ဘောလေးကန်လိုက်ပါဦးကွ အဲဒီဘောလေး လှိမ့်လိုက်စမ်းပါဦးကွ ဆိုပြီး လမ်းလျှောက်တတ်လာစ ကလေးငယ်ကို ဘောနဲ့ ကစားစေကြသည်။ အထူးသဖြင့် သားယောကျ်ားလေးများကို ဘောနဲ့ကစားခိုင်းကြသည်။ သမီးလေးရေ အဲဒီက ဘောလေး ကန်လိုက်စမ်းပါဟု မပြော၊ အဲဒီက ဘောလေးပုတ်ထုတ်လိုက်စမ်းပါဟု ပြောကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဖြစ်မည်၊ ယောကျ်ားလေးများက ဘောတွေ့တာနဲ့ ခြေထောက်သုံးပြီး ကန်မည်ဆိုသည်က များပြီး မိန်းကလေးများကမူ ဘောတွေ့တာနဲ့  ပုတ်ထုတ်ကြသူက များလေသည်။ 

ဘောနဲ့ပတ်သက်သော ကစားနည်းများတွင် Ball Badminton ဆိုတာ သွားတွေ့ရသည်။ တဖက်တွင် ကစားသမားငါးဦးစီ ကစားကြသည့် ကစားနည်းဖြစ်သည်။ သေချာမလေ့လာအားသေးသောကြောင့် ball badminton အကြောင်း ခဏထားခွင့်ပြုပါ။ 

လုံးသောဘောဖြစ်သော ဘောလုံးကစားနည်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး အဖေက မေးဖူးသည်မှာ ဘောလုံးကစားတာမှာ အခု ရှိတဲ့ဂိုးပေါက်တွေကို နည်းနည်းလောက်ချဲ့လိုက်ရင် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမလဲဟု ဖြစ်သည်။ 

ကောင်းတယ် အဖေ၊ ခြင်းပေါက်ကြီးထဲ ဘောတွေပစ်ပစ်ထည့်ကစားတဲ့ ဟိုကစားနည်းလို တဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ သွင်းလိုက်ကြမယ့်ဂိုးတွေဟု အားပါးတရဖြေတော့၊ မဟုတ်ဘူးကွ မင်း အခုလေ့လာကြည့်လေ၊ အသင်းနှစ်သင်းညီနေရင် ဂိုးရဖို့ ခက်တယ်၊ ပြိုင်ပွဲကြီးတွေမှာဆို ဂိုးပေါက်ပိတ်ပြီး ကစားနေကြတာ၊ ပွဲကြည့်သူက ဂိုး ဂိုး ဆိုင်္ပြီး အော်ဟစ်အားပေးရတာ ကြိုက်တယ်ကွ။ တဖက်နဲ့တဖက် အပြန်အလှန်သွင်းနိုင်အောင် ဂိုးပေါက်နည်းနည်းချဲ့ရမယ်ဟု ပြောပါသည်။ 

သူက သင်္ချာအတွက်အချက်သမားဖြစ်သောကြောင့် သေချာတွက်ချက်လေ့လာပြီး ပြောပုံရသည်။ ဘယ်လောက်လောက် ချဲ့ရင် ရမလဲဆိုတာ ဆက်မဆွေးနွေးမိ။ ဒါကို ဖီဖာသို့ မတင်ပြမီ ဂိုးပေါက်ချဲ့ရေးအတွက် နီးစပ်ရာ အမာခံဘောပရိသတ်များထံမှ သဘောထားတောင်းခံဖို့ ရှိသည်။ သူတို့ကတော့ ဟကောင်ရာ တိုက်စစ်မှူးတွေ ဒီလောက် ဂိုးသွင်းနိုင်နေတာ မသိရော့လေသလား၊ ငါတို့က ဂိုးပေါက်တောင်ကျဉ်းစေချင်ကြတာဟု ဆိုချင်ဆိုပါလိမ့်မည်။ 

မှတ်မှတ်ရရ ကြည့်ခဲ့ဖူးသော ဘောပွဲနှစ်ပွဲရှိပါသည်။ သားတို့လိုက်ခဲ့ကွာဟု အဖေကခေါ်သောကြောင့် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် သုဝဏ္ဏကွင်းသို့ ပထမဆုံးအကြိမ်ရောက်ဖူးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းလည်း မရောက်ဖူးပါ။ ကြည့်မယ့်ကြည့်တော့လည်း အပေါ်အဆင့်မြင့်မြင့်မှ ကြည့်ရသည်။ အောက်တွင် လူပြည့်နေသောကြောင့်မဟုတ်ပါ။ တက်ရင်းတက်ရင်း အပေါ်ဆုံးသို့ ရောက်သွားသည့်သဘောမျိုးဖြစ်သည်။ ဘောလုံးကိုတောင် ဘယ်မှာလဲဟု လိုက်ရှာနေရသည်။ ကစားသမားများကား လှုပ်နေသည်သာ မြင်ရသည်။ အားပေးသောဘက်မှအသင်း အကြီးအကျယ်ရှုံးပါသည်။ နိုင်ပါက သူတို့ကိုအားကျပြီး ဘောသမားဖြစ်ခဲ့ကောင်း ဖြစ်ခဲ့ပေမည်။ ရှုံးအောင်ကန်သည့်အတွက် ကျေးဇူးတင်ရမလိုဖြစ်နေသည်။ 

နောက်တပွဲက အောင်ဆန်းကွင်းမှာ ဖြစ်သည်။ ဦးလေးက တူကြီးလာ ဘောပွဲဝင်ကြည့်မယ်ဟု ပြောပြီးလက်မှတ်ဖြတ်ကာ ရှောင်တခင် ဝင်ကြည့်ဖြစ်သည့်ပွဲဖြစ်သည်။ 

သူက ဘောပွဲကြည့်ချင်လို့မဟုတ်၊ လူတယောက်ကို တွေ့လိုတွေ့ငြား ဘောပွဲတွင် လာရှာခြင်းဖြစ်သည်။ ဘောလုံးလောင်းကြသည့် ပွဲကြည့်စင်ရှိရာဖက်ကို သွားကြသည်။ ပွဲက စနေပြီ။ဘယ်အသင်းနဲ့ ဘယ်အသင်းကန်နေလဲဆိုတာ သိချင်သောကြောင့် ဦးလေးသွားရာနောက်လိုက်နေရင်း ကြည့်မိသညိ။ ဝန်ကြီးဌာန အမျိုးသမီးဘောလုဲးဗိုလ်လုပွဲ ဖြစ်လေသည်။ 

လောင်းကြေးများ သူလောင်း ကိုယ်လောင်းဖြင့် မကြားဖူးသည့် အသုံးအနှုန်းများကို ကြားရသည်။ မှတ်မိသည်မှာ ထိုပွဲတွင် အနိုင်ရသွားသည့် အသင်းမှ ဂိုးမကြာခဏသွင်းသည့် တိုက်စစ်မှူး(မ)သည် လောင်းကြေးရှုံးသည့်ဘက်မှ မကျေမနပ်အော်ဟစ်ခြင်းကိုခံရသည်။ ဦးလေးလည်း သူရှာနေသောလူကိုတွေ့ပြီး အနားခေါ်ကာ ဆူညံနေသောပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဆုံးမစကားပြောနေသည်။ အားရအောင် ပြောပြီးသောအခါ လာ တူကြီး ငါတို့ ပြန်မယ်ဟု ထပြန်ကြသည်။ ပွဲက မပြီးသေး။ 

နောက်တနေ့သတင်းစာတွင် အားကစားသတင်းကို ပြပြီး ဒါ သားတို့သွားကြည့်ခဲ့တဲ့ပွဲဟု အိမ်ကလူတွေကို ကြွားခွင့်ရသည်။ 

ဒီညတော့ ဘောအကြောင်း မိတ်ဆက် ဖတ်ပြီး အိပ်စက်ကြဖို့ တောင်းပန်ပါရစေ။ အိပ်မက်ထဲ ဘောတဒိုင်းဒိုင်းကန်နေကြပါလျှင် ရေးရသော လက်ချောင်းလေးများ ပင်ပန်းရတာ တန်ပါလိမ့်မည်။ 

၂၃-ဩဂုတ်-၂၀၂၁

⚽️ 🏀 🏈 🎾 ဘော နိဒါန်း

ဘောအကြောင်း မိတ်ဆက်ကို ဖတ်ပြီးကြပြီလို့ ယုံကြည်ပါတယ်။ မဖတ်ရသေးရင်လည်း ရှာဖတ်ကြည့်ဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။ ဘဝဆိုတာ ဘောနဲ့ တယ်ကင်းတယ် မရှိလှတာကြောင့်ပါပဲ။ ဘဝကို စာလုံးပေါင်းတဲ့အခါ ဘကုန်းပါသလို ဘောဆိုတာကလည်း ဘကုန်းနဲ့ ဘောတာဖြစ်လို့ပါပဲ။ ဒါဟာ ဘဝသည် ဘောနဲ့မကင်းဆိုတာကို သက်သေပြချက်တခုလို့ မှတ်နိုင်ပါတယ်။ 

မိတ်ဆွေစာဖတ်သူရဲ့ ဘဝကို ပြန်တွေးကြည့်စမ်းပါ။ ဘောဆိုတာနဲ့ ကင်းခဲ့ဖူးတာများ ရှိသလားဆိုတာ။ လူငယ်နှစ်ယောက်က ဘောလုံးတလုံး (ဟိုတုန်းက အခေါ်က ခြင်းကြား)ကို အပြန်အလှန်ဟိုဖက်ဒီဖက်ကန်နေတဲ့ကြားထဲ ကလေးတယောက်က ဖြတ်ပြေးမိတယ်။ ဘောမှန်ပြီး လဲကျတယ်။ ဒါဆို အဲဒီကလေးနဲ့ ဘော ပတ်သက်မှုက ဘောမှန်ရလောက်တဲ့အထိ ဖြစ်သွားပြီ။ ဘောမှန်ဖူးသူ လက်ညှိုးထောင်ဆို ဒီကလေး အရင်ထောင်လိမ့်မယ်။ 

ဘောလုံး ဘောလီဘော ဘတ်စကက်ဘော တင်းနစ်ဘော ဆိုတာတွေက ဘောတွေပါပဲ။ golf ball ဆိုတဲ့ ဂေါက်သီးဟာလည်း ဘောအမျိုးအစားတခုပါပဲတဲ့။ ဒါဆို ပင်ပေါင်လည်း ထည့်လို့ရမလားဆိုတော့ ဟာ ရတာပေါ့၊ ခေါ်တဲ့ အခေါ်အဝေါ်ကိုက Table Tennis ball ဆိုပဲ။ Ping Pong (ပင်ပေါင်) ဆိုပြီး ဘာကြောင့်ဆိုလဲဆို ရိုက်တဲ့အခါ ပင်ပေါင်လို့ မြည်တာကို အစွဲပြုတယ်လို့ ဆိုတယ်။ အသံတွေ ကြားတာကတော့ အောက်အီးအီးအွတ် နဲ့ cock-a-doodle-do လိုမျိုးဖြစ်မှာပါပဲ။ 

ဂေါက်သီးအကြောင်းဆိုလို့ နယ်မြို့လေးရဲ့ တခုတည်းသော ဘောလုံးကွင်းထဲ ဂေါက်လာရိုက်တဲ့ လူကြီးတယောက် တွေ့ခဲ့ဖူးတယ်။ ဘောလုံးကွင်းထဲ ဘောလုံးမကန်ဘဲ ဘယ့်နှယ် ဂေါက်လာရိုက်ရပါလဲပေါ့။ ဂေါက်ရိုက်အိတ်ထမ်းတဲ့ သူ့တပည့်လည်း ပင်ပန်းနေပုံရတယ်။ အဲဒီတော့မှ ဘောကွင်းထဲမှာ ဂေါက်သီးတလုံးစ နှစ်လုံးစ တွေံပြီး ကောက်ခဲ့ဖူးရင်း ဘောကွင်းထဲ ဘယ်ကဘယ်လို ဂေါက်သီးက ရောက်လာရသလဲဆိုတာ အဖြေမရခဲ့တာဟာ ရှင်းသွားတယ်။ 

ဒီလိုပဲ တင်းနစ်ဘောလုံးလေးတွေ ရတုန်းကလည်း သိမ်းထားမိခဲ့တာပါပဲ။ 

နဝမတန်းတုန်းက ဘေးနားကပ်ထိုင်ရတဲ့ ဘော်ဒါက အမျိုးသားဘောလီဘောအသင်းနဲ့ အတော်ရင်းနှီးပုံရတယ်။ နေ့တိုင်းနီးပါး ကစားသမားတွေအကြောင်း ပြောတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ကစားတယ်။ အဲဒါနဲ့ အားကျပြီး ဘောလီဘောကစားရအောင် ဘောလီဘောတလုံးကို မုန့်ဖိုးထဲကနေ ငွေစုပြီးဝယ်တယ်။  အကျိုးဆက်ကတော့ ရပ်ကွက်ထဲက ဘောလုံးကွင်းငယ်ဟာ ဘောလီဘောကွင်းဖြစ်သွားတယ်။ ဦးလေးအလတ် ဝင်ကစားရင်း လက်ပြုတ်လို့ အရေးပေါ်မှာ ထုံဆေးနဲ့ ပြန်တင်ရတယ်။ နောက်ပိုင်း မကစားဖြစ်။ 

ဘောကန်မယ်ဆိုပြီး ဘောကန်ဖိနပ်ဝယ်တယ်။ ကွင်းထဲ မနက်တိုင်း တဘုတ်ဘုတ်နဲ့ နည်းပြမရှိဘဲ ထရိန်နင်ဆင်းတယ်။ ကြာတော့ အနီးအနားရပ်ကွက်အိမ်တွေက မနက်တိုင်းအိပ်မရ၊ ဒါနဲ့ပဲ ဘောသမားအိပ်မက်ဟာ လွယ်လွယ်နဲ့ ပျက်ခဲ့ရတယ်။ 

ဘောအကြောင်း ဆက်ရေးပါမယ်။ 

အားပေးနေရင် ဖတ်နေရင် ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်။ 

ရေးဖြစ်တာပေါ့။ 

၂၅-ဩဂုတ်-၂၀၂၁

တကြောင်း ဘော

⚽️ ⚽️ ⚽️ ⚽️ 

ငါကန်လိုက်တဲ့ ထောင့်ကန်ဘောဟာ တဖက်ဂိုးသမားမမီတဲ့လမ်းကြောင်းကနေ ကွေ့ဝိုက်သွားပြီး ဂိုးပေါက်ထဲဝင်သွားတယ်ကွဆိုတဲ့ နောက်တန်းခံစစ်မှူးဦးလေးရဲ့နောက်ကြောင်းပြန်ပြောကြားချက်ကို ဖြစ်နိုင်ပါဘူးရယ်လို့ တွေးထင်ခဲ့မိတာဟာ ကိုယ့်မျက်စိရှေ့မှာ အလားတူဖြစ်ရပ်မျိုး ကြုံတွေလိုက်ရမှ ဟာ သူပြောတာ အမှန်ပါလားရယ်ဆိုပြီး သဘောပေါက်ခဲ့ရတဲ့ နေ့တွေလည်း ရှိခဲ့တာပေါ့ ဘရိုက်တန်ရယ်။ 

လူ့လောကရဲ့ အနှစ်သာရဆိုတာ မတရားမှုတွေ ပပျောက်ချုပ်ငြိမ်းအောင် ဆောင်ရွက်ခြင်းပဲ။ 

အားပါးတရ ရယ်လိုက်ပြီး လုပ်စရာရှိတာတွေကို လုပ်ကြမယ်။ 

၂၀၁၄ ဇန်နဝါရီလ ၁၇ ရက်နေ့မှာ ဒီဗီဒီယိုကလစ်လေးကို ဖန်တီးခဲ့တယ်။ နောက်ခံတီးလုံးက ဝါးပတ္တလားနဲ့ တီးထားတာပါ။ "မြမန်းဂီရိ" ယိုးဒယားကို မှတ်မိသလောက် ပြန်တီးပါတယ်။ အမှတ်တရပါပဲ။