May 31, 2023

ဘာကစားမလဲ


တဖက်ရပ်ကွက်ရှိ အလယ်တန်းကျောင်းသို့ ဆဋ္ဌမတန်းကျောင်းသားသစ်အနေဖြင့် ပြောင်းတက်စဉ် ကာယနည်းပြဆရာမကို ခဏတာ တွေ့ကြုံခွင့် သိခွင့်ရလိုက်သည်။ ထိုနှစ်မှာပဲ ဆရာမက တခြားကျောင်းသို့ ပြောင်းသွားသည်။ လူပုံသဏ္ဍာန်ရေးဆွဲထားသည်များပါသော သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်နည်း စာရွက်ညိုညိုတစ်ရွက် ရလိုက်သည်။

ရှစ်တန်းအရောက် စာသင်ချိန်တချိန်တွင် တတန်းလုံးငိုက်မျဉ်းနေသည့်ပုံစံဖြစ်နေသဖြင့် အတန်းပိုင်ဆရာမက ကဲ လာ ရှေ့ထွက်ပြီး တတန်းလုံးကို ကာယလေ့ကျင့်ခန်းဦးဆောင်လုပ်ပြဟု ပြောသည်တွင် ထိုင်ခုံပေါ်တက်ကာ မှတ်မိသမျှ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားလေ့ကျင့်ခန်းကို ရှေ့ထွက်လုပ်ပြနိနိုင်ခဲ့သည်။ စာရွက်ညိုညိုကျေးဇူးပင်။
ကာယနည်းပြဆရာတစ်ယောက် ကျောင်းသို့ပြောင်းလာသည်။ ထိုဆရာသည် ဘတ်စကတ်ဘောနှင့် စားပွဲတင်တင်းနစ်ကစားသမားဖြစ်ပုံရပါသည်။ ဆရာ့ဆီက ဘတ်စကတ်ဘောနှင့် စားပွဲတင်တင်းနစ်ကစားနည်းစနစ်များ၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများ မရခဲ့ပါ။ အကြောင်းမှာ ကစားရန် ကွင်းမရှိခြင်း ခုံမရှိခြင်းတို့ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ နှမြောဖို့ အလွန်ကောင်းကြောင်း မသိခဲ့။
ယခုတွေးမိသည်မှာ ကွင်းမရှိ ခုံမရှိသော်လည်း ကစားနည်းနှင့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းစသည်များကို အဘယ်ကြောင့် မလေ့လာခဲ့ရ မသင်ကြားခဲ့ရဆိုသည့်အကြောင်းဖြစ်သည်။
မိဘဆရာအသင်းနှစ်ပတ်လည်တွေ့ဆုံပွဲနှင့်ဆုပေးပွဲတွင် မြို့နယ်ပညာရေးမှူးဆရာမကြီးပြောခဲ့သည်ကို ကြားခဲ့ပြီး အားတက်ခဲ့ရသေးသည်။ သူက ပြောပါသည်။ ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့ တိုက်တွန်းထားခြင်းဖြစ်သည်။ ရှစ်တန်းအောင်၍ အထက်တန်းကျောင်းသာ ပြောင်းတက်ကြသည်၊ ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းများ အလယ်တန်းကျောင်းတွင် ရနေပြီလားဟု ကျောင်းသို့ သွားကြည့်မိရသည်မှာ ခဏခဏ။
အလယ်တန်းကျောင်းတက်ခဲ့ပြီးမှ ကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း ထိုကျောင်းဝန်းထဲတွင် ပိုက်ကျော်ခြင်းသွားခတ်ဖြစ်သေးသည်ကိုလည်း အမှတ်ရမိသည်။
ကျောင်းသားဘဝ အားကစားနှင့် ပတ်သက်၍ သတိရမိသူ အတန်းဖော်သုံးဦးရှိခဲ့သည်။ ထိုသုံးဦးစလုံးနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသည့် သူငယ်ချင်းမဖြစ်ခဲ့။ အတန်းဖော်အနေဖြင့် ပြောဆိုသည်လောက်သာ ရှိခဲ့သည်။
တစ်ယောက်က သိုင်းသင်တန်းတက်ပြီး ရှစ်တန်းအခန်းတွင် ကျောင်းပျက်များသူဖြစ်သည်။ သိုင်းပြိုင်ပွဲအတွက် အာရုံများသူဖြစ်သည်။ စာညံ့မည်စိုး၍ သိုင်းသင်တန်းကိုချည်း ဦးစားမပေးရန် ဆရာမများက ပြောပါသည်။
နောက်တယောက်မှာ လည်း ရှစ်တန်းအတန်းဖော်ဖြစ်ပါသည်။ သူက တာတိုအပြေးသမားဖြစ်ပါသည်။ ကိုးတန်းရောက်မှ ထိုအတန်းဖော်မှာ အပြေးသမားဖြစ်ကြောင်းသိရပါသည်။ အထက်တန်းကျောင်းရှိ ကာယနည်းပြဆရာမက သူ့ကို လာပြောမှ သိရခြင်းဖြစ်သည်။ အပြေးပြိုင်ပွဲဝင်ဖို့ လာပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ဆုရပုံပေါ်ပါသည်။
နောက်ဆုံးတယောက်မှာ ကိုးတန်းရောက်မှ သတိထားမိသူတယောက်ဖြစ်ပါသည်။ သူက အတန်းထဲတွင် တခြားသူများနှင့် သိပ်ပြီးရောရောနှောနှော မနေသည့်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းပြီး၍ ပြန်တွေ့သည့်အခါ ကာယဗလကစားသမားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ကိုယ်နေဟန်ထားဖြစ်နေပါသည်။
ပြန်ချုပ်ရသော် ကျောင်းသားဘဝ လူငယ်ဘဝတွင် အားကစားတခုခု သို့မဟုတ် တခုထက်ပိုသော ကစားနည်းတခုခုကို ကစားမိခဲ့ကောင်း ကစားမိခဲ့ကြပါလိမ့်မည်။ ထိုသို့ ကစားခဲ့ရာတွင် အပျော်ကစားခြင်းမျိုး မဟုတ်ဘဲ နည်းစနစ်ကျကျ မှန်ကန်စွာ ကစားတတ်ခဲ့ဖို့ လေ့လာခဲ့ဖို့ လိုပါသည်။ ထိုသို့ ကစားနိုင်ရန် မည်သူက လုပ်ပေးရမည်နည်းဆိုသည်ကို မသိပါ။ ထို့ကြောင့် တခုခုရစေရန် ယခုစာကို ရေးပါသည်။ လောလောဆယ်ဆယ်တွင် နေ့တိုင်း လမ်းလျှောက်ဖြစ်ရန် ကြိုးစားနေဆဲ အခြေအနေဖြစ်ပါသည်။
ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၁၂-မေ-၂၀၂၂
(နောက်ဆက်တွဲရရင်ဖြင့် လက်ရှိမှာ သာမိုမီတာကနေ ၃၇.၄ မှ ၃၇.၈ ကြား တက်လိုက်ကျလိုက် ကစားနေသည်ကိုသာ ထိုင်ကြည့်နေရသည့် အခြေအနေဖြစ်နေပါကြောင်း)
၁၁-မေ-၂၀၂၃

Feb 15, 2023

ပဉ္စလက်ကတ် - ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

ရုံးပိတ်ရက်တမနက်မှာ အဖေက ကတ်ပြားလေးတကတ်ထုတ်ပြတယ်။ လက်ဝါးပေါ်တင်ကြည့်လို့ရလောက်တဲ့ ဒီကတ်ပြားလေးမှာ ဘာတွေမှန်းမသိတဲ့ ရုပ်ပုံတွေပါတယ်။ "ကြည့်ကြည့်" လိုပဲပြောတယ်။ ဘာပုံတွေမှန်း ဖော်မရတဲ့ကတ်မှာ အဖေက ကြည့်ကြည့်လို့ ပြောတာနဲ့ ပုံထဲ ဘာတွေ့မလဲဆိုပြီး ကြည့်ပါတယ်။

"ဘာမှ မတွေ့ရဘူး၊ ဒီပုံတွေကလည်း ဘာတွေမှန်းမသိဘူး"
"သေသေချာချာ ပြန်ကြည့်ဦး၊ တခုခုရှိတယ်"
တခုခုရှိတယ်လို့ ကြားလိုက်တယ်။ အဲဒါနဲ့ သေသေချာချာပြန်ကြည့်တယ်။ ကြည့်နေတဲ့အခိုက်မှာ အဖေက ဘေးကနေ ပြောပေးတယ်။
"အခု ကြည့်နေတဲ့ပုံထဲမှာ ပုံတစ်ပုံရှိတယ်။ အဲဒီပုံ မြင်လာအောင် ကြည့်ရမှာ"
သူပြောတဲ့စကားမှာ ပုံတစ်ပုံရှိတယ်ဆိုတာပါတယ်။ ဟုတ်ပြီ၊ အဲဒီပုံတစ်ပုံမြင်အောင် ကြည့်ရမယ်။
"ဒီဘာမှန်းမသိတဲ့ပုံတွေထဲမှာ ပုံတစ်ပုံရှိနေတာလား၊ အဖေက အဲဒါမြင်ရလား"
"အေး ဟုတ်တယ်၊ ငါမြင်ပြီးသွားပြီ၊ မင်း ကြည့်လို့ရ မရ ငါသိချင်တယ်"
သူက မြင်ပြီးသွားပြီလို့ ပြောတဲ့အခါ ကိုယ်က မြင်အောင်ကြည့်ဖို့ပဲလိုတယ်ဆိုတာ နားလည်သွားတယ်။ အကယ်၍များ ငါတော့ မမြင်သေးဘူး၊ မင်းများ မြင်မလား ကြည့်ကြည့်ကွာဆိုရင် နည်းနည်းတော့ တွန့်ဆုတ်မိမှာ အမှန်ပဲ။ ဒါမှမဟုတ်လည်း သူမမြင်ပေမယ့် ငါတော့ မြင်နိုင်ရင် မြင်နိုင်တာပဲလို့ ယူဆပြီး ပိုကြိုးစားကြည့်ရင်လည်း ကြည့်မှာပဲ။
အခုလို အဖေက ငါတော့ မြင်ပြီးသွားပြီ၊ မင်း မြင်အောင် ကြည့်လို့ တိုက်တွန်းတဲ့အခါ ပုံကားချပ်ကို လက်နဲ့ကိုင် မျက်စိရှေ့မှာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပြီး ကြည့်ရပြန်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာမှာ "ဟာ တွေ့ပြီ၊ တွေ့ပြီ"လို့ ဝမ်းသာအားရ ထအော်လိုက်ပါတယ်။ Archimedes လို ရေချိုးဇလုံထဲကနေ "Eureka" လို့အော်ပြီး ထပြေးတာ မဟုတ်ပါ၊ ထိုင်နေရင်း ကြည့်တာဖြစ်လို့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ထအော်ရုံအော်လိုက်တယ်ပဲဆိုပါစို့။
"ဘာပုံတွေ့လဲ" မေးတဲ့အခါ တွေ့တဲ့ပုံကို ဘယ်သို့ဘယ်ပုံဆိုတာ ပြောပြလိုက်ပါတယ်။
"ကဲ ထပ်ကြည့်ဦးကွာ၊ ပြန်တွေ့ရသေးလား"
ပုံကို ပြန်ကြည့်တဲ့အခါ ပုံက ပျောက်နေတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း တခါတွေ့ဖူးပြီးသား ပုံဖြစ်တဲ့အတွက် ခဏအကြာမှာပဲ လုံးကြွတက်လာတဲ့ပုံကို ပြန်တွေ့ရပါတယ်။
"ပြန်တွေ့ပြီခင်ဗျ"
အဖေက မေးပါတယ်
"ပုံမြင်ရအောင် ဘယ်လိုကြည့်လဲ"
"သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်လေ မတွေ့ရလေပဲ၊ အဲဒီတော့ ရီဝေဝေမျက်လုံးအနေအထားနဲ့ အလယ်တည့်တည့်ကို ကြည့်ကြည့်မှတွေ့တယ်"
အဖေက "ရီဝေဝေမျက်လုံးအနေအထား" ဆိုတဲ့စကားကို သဘောကျလို့ထင်ပါတယ်၊ ရယ်နေပါတယ်။
ဒီအဖြစ်အပျက်လေးက ဟိုးတုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာ။ ၂၀၂၃ မရောက်ခင် မနေ့ညမှာ ဒါကိုပြန်အမှတ်ရမိပြီး အင်တာနက်ထဲ လိုက်ရှာကြည့်ပါတယ်။ "magic eye pictures" "Autostereogram" ဆိုတာ သွားတွေ့မိတယ်။ နည်းနည်းဖတ်ကြည့်တဲ့အခါ သူ့မှာ အဲဒီရုပ်ပုံကားချပ်တွေကို ကြည့်တဲ့နည်းရှိတယ်ဆိုတာ လေ့လာရပါတယ်။ ကြည့်ခဲ့ရတုန်းမှာ ကြည့်တဲ့နည်းဆိုတာနဲ့ ကြည့်ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး။ "ငါတော့ မြင်ပြီးသွားပြီ" ဆိုတဲ့ စကားတခွန်းအပေါ်အမှီပြုပြီး မြင်အောင် ကြည့်ရတာပါပဲ။
ဒီအဖြစ်အပျက်လေး ခေါင်းထဲပေါ်လာတာက တခြားတခုကို စဉ်းစားလေ့လာနေရင်း ပေါ်လာတာဖြစ်ပါတယ်။ တခြားတခုဆိုတာက အသိဉာဏ်ပညာပိုင်းနဲ့ဆိုင်တဲ့အပိုင်းပါ။ အသိဉာဏ်ပညာသည် ထိုထိုအသိဉာဏ်ပညာကို လေ့လာနည်း သင်ယူနည်းကို မသိဘဲနဲ့ ရရှိနိင်သလားဆိုတဲ့ မေးခွန်းပါ။
အသိဉာဏ်ပညာလို နက်နက်နဲနဲရှိတာကို autostereogram ပုံကားချပ်ပုံစံနဲ့ ခိုင်းနှိုင်းရတာ အမှန်တကယ်တော့ မသင့်လှပါ။ ဒါပေမယ့်လည်း တခုခုများ ပတ်သက်ချက်ရှိနေသလားဆိုပြီး ဇဝေဇဝါဖြစ်မိပါတယ်။
၂၀၂၃ နှစ်စမှာ စားမိတာလေးဖြစ်ပါတယ်။ အများစားဖို့ မျှဝေလိုက်ရပါတယ်။ ဖြည်းဖြည်းစားကြပါ။
၁-၁-၂၀၂၃

ပုံပြောသူတဦး၏ မှတ်စုများ (၁)

ပုံပြောသူကလည်း ပြောချင်၊ ပုံပြင်တွေကို နားထောင်ချင်သူကလည်း နားထောင်ချင်နဲ့ ညတိုင်း ညတိုင်းဆို သူတို့အိပ်ခန်းဟာ ပုံပြင်ရနံ့တွေနဲ့ မွှေးပျံ့လို့ နေတာပေါ့။ မယုံရင် ညတိုင်း ပုံပြင်ပြောကြည့်၊ တကယ်ကို ပုံပြင်ရနံ့တွေ ရလာရင် မှန်တယ်လို့ မှတ်။
မအိပ်ခင် ပုံပြောပြလို့ ဆိုတာနဲ့ ပုံပြောသူဟာ သူ့ရဲ့ ရှုပ်ထွေးလှတဲ့ ဦးနှောက်အကန့်တွေထဲမှာ သိမ်းထားခဲ့ဖူးတဲ့ သူကြားဖူးခဲ့တဲ့ ပုံပြင်တွေ၊ သူဖတ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုံတိုပတ်စတွေကို ဆံပင်နက်တွေကြားထဲက ဆံပင်ဖြူငုတ်တိုလေးကို မွေးညှပ်နဲ့ ဆွဲနှုတ်ရသလို ဟိုတစ ဒီတစနဲ့ ခက်ခက်ခဲခဲ ဆွဲထုတ်ရင်း ဘယ်ပုံပြင်ကို အရင်ပြောပြရင် ကောင်းမလဲလို့ စဥ်းစားရတာဟာ ညတိုင်းပဲပေါ့။
စပြောမယ်လို့ ပြင်ခိုက်မှာပဲ နားထောင်မယ့်သူက ပုံပြင်အသစ်ပြောပြနော်၊ အဟောင်းတွေ နားမထောင်ချင်ဘူးလို့ တီတီတာတာ သတိပေးသံကြောင့် ရွေးထားတဲ့အပုဒ်ဟာ ပြောဖူးပြီးသားလား မပြောရသေးဘူးလားဆိုတာကို ပြန်လည်တွေးတောစိစစ်ယူရတာလည်း ပုံပြောသူအတွက် ကြိုမရှုပ်အောင် အပိုလုပ်ရတဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်တခုပေပေါ့။ ကြိုမရှုပ်အောင် ဆိုတာက ဒီလို။ ပြောဖူးပြီးသားကို အတည်ပေါက်နဲ့ ထပ်ပြောဖို့ ကြိုးစားလို့ကတော့ အဲဒီညဟာ ပုံပြင်နားထောင်သူ ပရိသတ်လေးအတွက် ရကောက်နဲ့ ရစ်တဲ့ ညလေးအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားနိုင်လို့ပါပဲ။
ဒါတွေကို ကြုံဖူးတဲ့အတွက် အရစ်မခံရအောင် ပုံပြင်အသစ်တွေဖတ်ရင်း ပုံပြောသူမှာလည်း ပုံပြင်ပြည့်ဝ စကားကြွယ်ဝတဲ့သူ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာတာ ဘယ်သူပြောပြော မပြောပြော တဦးတည်းသော ပုံနားထောင်သူ ပရိသတ်ရဲ့ ချီးကျူးအားပေးခြင်းကို ရရှိတာကြောင့် တိုးတက်မှုမလျော့ပါးလေအောင် နေ့စဉ်လိုလို ပုံပြင်ဖတ်တဲ့ အမှုကို မှန်မှန်ကန်ကန်ပြုကျင့်ရပါတယ်။
ဒီညမှာလည်း အိပ်ခါနီးမှာ ပုံပြောပြဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ ပုံပြောသူအတွက်ကလည်း ဒီလိုတောင်းဆိုမှုမျိုးကို မျှော်လင့်နေတာကြောင့်၊ မျှော်လင့်ဆို ဘယ်ပုံပြင်ကို ပြောပြရင် ကောင်းမလဲဆိုတာ ညစာစားနေရင်းနဲ့ ပထမထမင်းလုတ် ပါးစပ်ထဲမရောက်ခင်မှာကို အကန့်ထဲကနေ ရွေးထုတ်ပြီးသား ဖြစ်တာကြောင့် ရွေးပြီးသား ပုံပြင်လေး ပျောက်သွားမှာစိုးတာကြောင့်ပုံပြောပြဖို့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ ခြေဆင်းလိုက်ရပါတယ်။
သီချင်းတွေမှာပဲ ခြေဆင်းရှိတယ် မထင်ပါနဲ့။ ပုံပြင်မှာလည်း ခြေဆင်းရှိပါတယ်။ ပုံပြင်အတွက် ခြေဆင်းကတော့ ပုံပြင်ထဲမှာ ပါလာမယ့် ဇာတ်ကောင်တွေကို နားထောင်သူအတွက် အရင်ဦးဆုံး မိတ်ဆက်ပေးထားရတာပါပဲ။ အခုည ပြောမယ့် ပုံပြင်ထဲမှာပါမယ့် ဘီလူးဆိုတာက အဓိကဇာတ်ကောင်တစ်ကောင် ဖြစ်တော့ ပရိသတ်ကို ဘီလူးဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ ပြန်ပြီး နိဒါန်းပျိုးလိုက်ရတယ်။ အဲဒီလို အစွယ်ရှိတဲ့ ဘီလူးတွေရှိပေမယ့် အခုပုံပြင်ထဲက ဘီလူးကတော့ အစွယ်မပါဘူးကွယ့်။ ဒါနဲ့ အစွယ်မပါတဲ့ ဘီလူးဆိုတာ မြင်ဖူးသလားလို့ မေးကြည့်တော့ အရုပ်ထုတဲ့သူက အစွယ်မေ့ခဲ့လို့ ဖြစ်မှာပေါ့တဲ့။
ပုံတွေ ညတိုင်းပြောနေရတာ၊ တခါမှလည်း ပုံပြင်ဆုံးတဲ့အထိ နားထောင်တာ မတွေ့ဘူး၊ ပုံပြင်မပြီးသေးဘူး၊ ရှူး ရှဲ နဲ့ အိပ်တာပဲ ဆိုတော့ ပုံပြင်နားထောင်တဲ့ ပရိသတ်ဆီက ဒီလို တုံ့ပြန်ပါတယ်။
'အိပ်မက်ထဲမှာ ဆက်နားထောင်မယ်လေ' တဲ့။
တကယ်လည်း အိပ်မက်ထဲမှာ ဆက်နားထောင်နေပုံပါပဲ။ ပုံပြင်က အစပိုင်းပဲရှိသေး၊ အိပ်ပါလေရော။ ဒါကို ပုံပြောသူကလည်း သူ့ရဲ့ ပုံပြင်ပြောဟောနည်း အစွမ်းကြောင့်လို့ သူ့ကိုယ်သူ ဂုဏ်ယူလေ့ရှိပါတယ်။ ပုံပြင်ကို တုံးတိကြီး မဖြတ်ရက်လို့၊ မဖြတ်ရက်လို့ဆိုတာကလည်း ပုံတပုံထဲမှာ ပုံပြောကောင်းတဲ့ ဘုရင်ကြီးဟာ ပုံပြောနေတုန်း ဆက်မပြောနိုင်ဘဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်လို့ ပါတယ်။ အဲဒီအခါ သူ့ပုံပြင်ကို လေလှိုင်းရှည်နဲ့ နားထောင်နေတဲ့ နတ်မင်းတွေ စိတ်ဆိုးပြီး ကျိန်စာတိုက်ကြသတဲ့။ ဒီပုံပြင်လေး ကြားဖူးထားတော့ ဟုတ်တာ မဟုတ်တာ ကိုယ့်အလုပ်မဟုတ်၊ ပုံဆိုတာ စပြောမိရင် အဆုံးထိရောက်အောင်ပြောရမယ် ဆိုပြီး စိတ်က ပိုင်းဖြတ်ထားလေတော့ ပြီးအောင် ဆက်ပြောနေမိတာပါပဲ။
အိပ်မက်ထဲမှာ ဆက်နားထောင်နေတဲ့အတွက် နောက်တနေ့ညကျ ပုံပြင်အသစ် ထပ်ပြောရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပုံပြင်အသစ်တွေကလည်း သူ့အကြောင်းပြောပါ ငါ့အကြောင်းပြောပါနဲ့ သူ့ထက်ငါ တိုးဝှေ့လို့ပေါ့။
ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၁၄-ဇန်နဝါရီ-၂၀၁၉
မှတ်ချက်။ ။ အသစ်မရေးနိုင်သေးတဲ့အချိန် တက်လာတဲ့အဟောင်းလေးကိုပဲ နည်းနည်းပေါင်းသင်ပြီး ပြန်တင်ပါတယ်။ ကိုယ်ရေးထားတာ ကိုယ်ဖာသာ ပြန်ဖတ်ကြည့်တော့ ဟောင်းနေပေမယ့် ကောင်းနေဆဲရှိပါတယ်။ ပုံပြင်မပြောဖြစ်တာ ကြာပါပြီ။ ပြောဖို့ဆိုရင်လည်း ပုံပြင်တွေ ထပ်ဖတ်ရမှာပါ။ ဘယ်သူတွေများ ပုံပြင်အသစ်တွေ ရေးဖြစ်ကြပါလိမ့်။
 Aung Than

ကွမ်းစားတဲ့ ညီအစ်မ - ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

အငြိမ့်ပွဲ ဇာတ်ပွဲတွေမှာ လူရွှင်တော်တွေပြက်လုံးပြက်ကြတယ်။ ပြက်လုံးတလုံးပေါက်သွားရင် အဲဒီပြက်လုံးတလုံးကိုပဲ ပရိသတ်ရယ်စေချင်တိုင်း ပွဲပြီးတဲ့အထိ ခဏခဏပြန်ပြန်ပြက်လေ့ရှိတယ်။ ပရိသတ်ကလည်း ခဏခဏပြက်ပြတာကို မရိုးဘဲ ပျော်ရွှင်စွာရယ်မောကြတယ်။

အိမ်မှာလည်း အဲဒီလို ပေါက်သွားတဲ့ စကားလုံးတွေ ရှိတယ်။ အိမ်သားအချင်းချင်းပဲ သိတဲ့ မိသားစုပေါက်လုံးတွေဖြစ်တယ်။ ဒါမျိုးက တခြားမိသားစုတွေမှာလည်း ရှိကြပါတယ်။
အိမ်မှာ လူစုံတက်စုံရှိနေတဲ့အခိုက် ဘာမှလည်း ပြောစရာသိပ်မရှိဘူးဆိုရင် တယောက်က ပြောလေ့ရှိတယ်
“အမေတို့ ငယ်ငယ်တုန်းက ရုပ်သေးပွဲကြည့်တာလေး ပြန်ပြောပါလား”
အမေက ပြောမယ်ပြင်ရင်း တခိခိရယ်ပါတယ်။
အဖေပြောထားတာက “မင်းတို့ အမေ ရယ်စေချင်ရင် ရုပ်သေးပွဲအကြောင်းပြောခိုင်းလိုက်” ဆိုတာပါပဲ။
နောက်ပိုင်းမှာ “ရုပ်သေးပွဲ ကြည့်တုန်းက” ဆိုတာ မိသားစုပေါက်လုံးအနေနဲ့ ရှိလာပါတယ်။ အဲဒီလိုပါပဲ “ကွမ်းစားတဲ့ ညီအစ်မ”ဆိုတာလည်း မိသားစုပေါက်လုံးအနေနဲ့ ရှိလာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ဈေးထဲတခုခုသွားဖို့ဆိုရင် “အမေ … ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မဆီက ဝယ်ခဲ့ရမလား” လို့ ပြောကြလေ့ရှိပါတယ်။
ဒီပေါက်လုံးလေး ဖြစ်လာပုံက ဒီလို။
အမေက မနက်တိုင်း ပုံမှန်ဈေးသွားလေ့ရှိတယ်။ ပလတ်စတစ်ဆွဲခြင်းတောင်းလွတ်ထဲ ခေါက်ထီးလေးထည့်ပြီး ဈေးသွားတယ်။ ပြန်လာရင် တယောက်ယောက်က အောက်ထပ်ဆင်းကြိုပြီး ဈေးဆွဲခြင်းကို သယ်ပေးရတယ်။
သူဈေးမသွားနိုင်တဲ့နေ့ဆို အရွယ်ရောက်လာတဲ့ သားနှစ်ယောက်ထဲက တယောက်ယောက်ကို သွားခိုင်းတယ်။ သမီးငယ်က မူလတန်းကျောင်းသူဖြစ်လို့ ဈေးသွားခိုင်းလို့ရတဲ့ အရွယ်မရောက်သေးဘူး။ ဈေးသွားခိုင်းတဲ့အရွယ်ရောက်တဲ့အခါမှာလည်း သွားခိုင်းတာ မတွေ့မိဘူး။ အကြောင်းတော့ ရှိမှာပေါ့လေ။
စျေးသွားခိုင်းတဲ့ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံရသူက သားကြီးဖြစ်သူပဲ။ အဲဒီမှာ ကွမ်းစားတဲ့ ညီအစ်မဆိုတာ စကြားကြရတာ။
“သားရေ ဈေးထဲက သားငါးတန်းကိုသွား၊ ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မရောင်းနေတဲ့ဆိုင်မှာ အမေက လွှတ်လိုက်တာလို့ပြော၊ သူတို့က အလေးချိန်မှန်တယ်၊ စေတနာလည်းကောင်းတယ်၊ သားငါးကလည်း လတ်တယ်”
အခိုင်းခံရတဲ့ သားကြီးဖြစ်သူကလည်း ဘာစောဒကမှ မတက်ဘဲ ဈေးသွားဝယ်တယ်။ အမေမှာတဲ့ဟင်းစားပါလာတယ်၊ ပိုတဲ့ပိုက်ဆံပြန်အပ်တယ်။ ချောလို့ မွေ့လို့။
ညီဖြစ်သူက ဈေးကပြန်လာတဲ့ အစ်ကိုကို မေးတယ်။
“ မင်း … ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မကို တွေ့ခဲ့လား”
“အေး”
“သူတို့က ဈေးရောင်းရင်း ကွမ်းစားနေတာလား”
“အေး”
“မင်းရှေ့မှာ ကွမ်းတံတွေးထွေးသေးလား”
“အာ … မထွေးပါဘူး၊ ကွမ်းငုံထားကြတာ၊ အမေလွှတ်လိုက်တာလို့ ပြောတာ ဘယ်ကအမေလည်းဆိုတာတောင် မမေးဘူး၊ အမေ့ကို သိပုံရတယ်၊ တွေ့ချင်ရင် နောက်တခါ အမေဝယ်ခိုင်းရင် မင်းသွားဝယ်”
“ဟာ .. မတွေ့ချင်ပါဘူးကွာ၊ သွားလည်းမဝယ်ချင်ပါဘူး၊ သားငါးတန်းက အနံ့အသက်ကမကောင်း၊ ချက်ပြီးရင်သာ စားကောင်းတာ။ သူတို့က ဈေးရောင်းရင်း ကွမ်းစားတာလား၊ ကွမ်းစားရင်း ဈေးရောင်းတာလား သိချင်လို့၊ သားငါးတန်းက ကျန်တဲ့ဈေးသည်တွေကရော ကွမ်းမစားကြဘူးလား”
သူက ဘာမှ ပြန်မပြော။
မဝယ်ချင်ပါ မသွားချင်ပါဟု ဆိုခဲ့သော်လည်း တနေ့မှာ သူ့အလှည့်က ရောက်လို့လာပါတယ်။
“သားလေးရေ … သားအစ်ကိုကြီး အိမ်စာလုပ်နေလို့ ဈေးထဲ သားလေးသွားလိုက်”
“ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မဆိုင်ကလား အမေ”
အမေက ပြုံးပြီး
“ဟုတ်တယ် အဲဒီဆိုင်ကပဲ။ သူတို့ဆိုင်က ဝယ်ပြီးရင် သူတို့ဆိုင်ရဲ့ ကျောချင်းကပ်ဆိုင်ကနေ ဝယ်ဖို့ရှိသေးတယ်။ ဒီမှာ ဈေးစာရင်းစာရွက်”
“ကျောချင်းကပ်ဆိုင်ကရော ကွမ်းမစားဘူးလား အမေ”
အမေက ရယ်တယ်။
ဈေးထဲရောက်တဲ့အခါ သားငါးတန်းမှာ ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မဆိုတာကို လိုက်ရှာတော့ မတွေ့။ ဆိုင်တန်းတွေကို သုံးလေးခေါက်ပတ်နေတာကို သတိပြုမိတဲ့ ဈေးသည်တယောက်က မေးတယ်
“ကောင်လေး ဘာရှာနေတာလဲ”
“ဟိုဟာဗျာ … ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မ ဈေးဆိုင်လိုက်ရှာတာ”
“ဟဲ့ ဒီမှာ နင်တို့ ဖောက်သည်”
သူက သူ့မျက်စောင်းထိုးစျေးဆိုင်က ခပ်ပိန်ပိန်အမျိုးသမီးတယောက်ကို လှမ်းပြောတယ်။
ဟင် ကွမ်းမှ မစားတာ ဟု တွေးနေတုန်း
“ဟိုအန်တီရဲ့ သားငယ်လားဟေ့၊ အကြီးမအားလို့ ထင်တယ်၊ ကဲ ပြော ဘယ်လောက်သား ချိန်ပေးရမလဲ” ဟု ရယ်ပြီး အပြောတွင် ပွင့်ထွက်လာသော ပါးစပ်ထဲမှ သွားများကို မြင်တွေ့သည်မှ အင်း ကွမ်းစားတဲ့ညီအစ်မဆိုင် အမှန်ပါပဲလားဟု စိတ်ချယုံကြည်ကာ အမေဝယ်ခိုင်းသည့်အတိုင်း ပြောဝယ်ခဲ့ပါတော့သတည်း။
(၁ နှစ် ၆ လပြည့် အမေ့ အမှတ်တရ)
၂-ဖေဖေါ်ဝါရီ-၂၀၂၃