ဘာကစားမလဲ

တဖက်ရပ်ကွက်ရှိ အလယ်တန်းကျောင်းသို့ ဆဋ္ဌမတန်းကျောင်းသားသစ်အနေဖြင့် ပြောင်းတက်စဉ် ကာယနည်းပြဆရာမကို ခဏတာ တွေ့ကြုံခွင့် သိခွင့်ရလိုက်သည်။ ထိုနှစ်မှာပဲ ဆရာမက တခြားကျောင်းသို့ ပြောင်းသွားသည်။ လူပုံသဏ္ဍာန်ရေးဆွဲထားသည်များပါသော သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်နည်း စာရွက်ညိုညိုတစ်ရွက် ရလိုက်သည်။

ရှစ်တန်းအရောက် စာသင်ချိန်တချိန်တွင် တတန်းလုံးငိုက်မျဉ်းနေသည့်ပုံစံဖြစ်နေသဖြင့် အတန်းပိုင်ဆရာမက ကဲ လာ ရှေ့ထွက်ပြီး တတန်းလုံးကို ကာယလေ့ကျင့်ခန်းဦးဆောင်လုပ်ပြဟု ပြောသည်တွင် ထိုင်ခုံပေါ်တက်ကာ မှတ်မိသမျှ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားလေ့ကျင့်ခန်းကို ရှေ့ထွက်လုပ်ပြနိနိုင်ခဲ့သည်။ စာရွက်ညိုညိုကျေးဇူးပင်။

ကာယနည်းပြဆရာတစ်ယောက် ကျောင်းသို့ပြောင်းလာသည်။ ထိုဆရာသည် ဘတ်စကတ်ဘောနှင့် စားပွဲတင်တင်းနစ်ကစားသမားဖြစ်ပုံရပါသည်။ ဆရာ့ဆီက ဘတ်စကတ်ဘောနှင့် စားပွဲတင်တင်းနစ်ကစားနည်းစနစ်များ၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများ မရခဲ့ပါ။ အကြောင်းမှာ ကစားရန် ကွင်းမရှိခြင်း ခုံမရှိခြင်းတို့ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ နှမြောဖို့ အလွန်ကောင်းကြောင်း မသိခဲ့။

ယခုတွေးမိသည်မှာ ကွင်းမရှိ ခုံမရှိသော်လည်း ကစားနည်းနှင့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းစသည်များကို အဘယ်ကြောင့် မလေ့လာခဲ့ရ မသင်ကြားခဲ့ရဆိုသည့်အကြောင်းဖြစ်သည်။

မိဘဆရာအသင်းနှစ်ပတ်လည်တွေ့ဆုံပွဲနှင့်ဆုပေးပွဲတွင် မြို့နယ်ပညာရေးမှူးဆရာမကြီးပြောခဲ့သည်ကို ကြားခဲ့ပြီး အားတက်ခဲ့ရသေးသည်။ သူက ပြောပါသည်။ ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့ တိုက်တွန်းထားခြင်းဖြစ်သည်။ ရှစ်တန်းအောင်၍ အထက်တန်းကျောင်းသာ ပြောင်းတက်ကြသည်၊ ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းများ အလယ်တန်းကျောင်းတွင် ရနေပြီလားဟု ကျောင်းသို့ သွားကြည့်မိရသည်မှာ ခဏခဏ။

အလယ်တန်းကျောင်းတက်ခဲ့ပြီးမှ ကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း ထိုကျောင်းဝန်းထဲတွင် ပိုက်ကျော်ခြင်းသွားခတ်ဖြစ်သေးသည်ကိုလည်း အမှတ်ရမိသည်။

ကျောင်းသားဘဝ အားကစားနှင့် ပတ်သက်၍ သတိရမိသူ အတန်းဖော်သုံးဦးရှိခဲ့သည်။ ထိုသုံးဦးစလုံးနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသည့် သူငယ်ချင်းမဖြစ်ခဲ့။ အတန်းဖော်အနေဖြင့် ပြောဆိုသည်လောက်သာ ရှိခဲ့သည်။

တစ်ယောက်က သိုင်းသင်တန်းတက်ပြီး ရှစ်တန်းအခန်းတွင် ကျောင်းပျက်များသူဖြစ်သည်။ သိုင်းပြိုင်ပွဲအတွက် အာရုံများသူဖြစ်သည်။ စာညံ့မည်စိုး၍ သိုင်းသင်တန်းကိုချည်း ဦးစားမပေးရန် ဆရာမများက ပြောပါသည်။

နောက်တယောက်မှာ လည်း ရှစ်တန်းအတန်းဖော်ဖြစ်ပါသည်။ သူက တာတိုအပြေးသမားဖြစ်ပါသည်။ ကိုးတန်းရောက်မှ ထိုအတန်းဖော်မှာ အပြေးသမားဖြစ်ကြောင်းသိရပါသည်။ အထက်တန်းကျောင်းရှိ ကာယနည်းပြဆရာမက သူ့ကို လာပြောမှ သိရခြင်းဖြစ်သည်။ အပြေးပြိုင်ပွဲဝင်ဖို့ လာပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ဆုရပုံပေါ်ပါသည်။

နောက်ဆုံးတယောက်မှာ ကိုးတန်းရောက်မှ သတိထားမိသူတယောက်ဖြစ်ပါသည်။ သူက အတန်းထဲတွင် တခြားသူများနှင့် သိပ်ပြီးရောရောနှောနှော မနေသည့်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းပြီး၍ ပြန်တွေ့သည့်အခါ ကာယဗလကစားသမားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ကိုယ်နေဟန်ထားဖြစ်နေပါသည်။

ပြန်ချုပ်ရသော် ကျောင်းသားဘဝ လူငယ်ဘဝတွင် အားကစားတခုခု သို့မဟုတ် တခုထက်ပိုသော ကစားနည်းတခုခုကို ကစားမိခဲ့ကောင်း ကစားမိခဲ့ကြပါလိမ့်မည်။ ထိုသို့ ကစားခဲ့ရာတွင် အပျော်ကစားခြင်းမျိုး မဟုတ်ဘဲ နည်းစနစ်ကျကျ မှန်ကန်စွာ ကစားတတ်ခဲ့ဖို့ လေ့လာခဲ့ဖို့ လိုပါသည်။ ထိုသို့ ကစားနိုင်ရန် မည်သူက လုပ်ပေးရမည်နည်းဆိုသည်ကို မသိပါ။ ထို့ကြောင့် တခုခုရစေရန် ယခုစာကို ရေးပါသည်။ လောလောဆယ်ဆယ်တွင် နေ့တိုင်း လမ်းလျှောက်ဖြစ်ရန် ကြိုးစားနေဆဲ အခြေအနေဖြစ်ပါသည်။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၁၂-မေ-၂၀၂၂

(နောက်ဆက်တွဲရရင်ဖြင့် လက်ရှိမှာ သာမိုမီတာကနေ ၃၇.၄ မှ ၃၇.၈ ကြား တက်လိုက်ကျလိုက် ကစားနေသည်ကိုသာ ထိုင်ကြည့်နေရသည့် အခြေအနေဖြစ်နေပါကြောင်း)

၁၁-မေ-၂၀၂၃