အကြောင်းအရာတခု ရေးနေတုန်း ထည့်ရေးရမယ့်အကြောင်းက အဓိကအချက်ထဲမှာ ပါနေတယ်။ ထင်ရာမြင်ရာ ရမ်းသန်းရေးလိုက်ဖို့ကလည်း မဖြစ်လေတော့ အဲဒီတုန်းက အတူတူပါခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းကို စာရိုက်ပြီး အကူအညီလှမ်းတောင်းရတယ်။ ခင်ဗျား မှတ်မိလားဗျ ပေါ့။ သူကလည်း အဲဒီတုန်းက တခြားအပိုင်းကိုသာ စိတ်ဝင်စားခဲ့ပြီး အဲဒီအကြောင်းကိုတောင် သူ့ရဲ့ ဘလော့ဂ်မှာ တင်ခဲ့သေးတယ်ဆိုတာ ပြန်ပြောခဲ့တယ်။ သိချင်တဲ့ အကြောင်းက သူလည်း သေသေချာချာမမှတ်မိဘူး။
အဲဒါနဲ့ နောက်ကြောင်းပြန်လိုက်တယ်။ ဘယ်ပွဲမှာလည်း၊ ဘယ်နှစ်မှာလည်းပေါ့။ သူငယ်ချင်းရဲ့ ဘလော့ဂ်ကနေ ရက်စွဲရတယ်။ ခုနှစ်ရတယ်ဆိုပါစို့။ အဲဒီကနေ ဂူဂဲလ်မှာ လိုချင်တဲ့ စာသားထည့်ပြီး လိုက်ရှာတယ်။ တွေ့ပါတယ်။
အင်တာနက် ကနေ ရှာတာ ဖြစ်ပါတယ်။
တခါတုန်းကလည်း ရွှေတိဂုံဘုရားမှာ အမှတ်မထင် ရိုက်မိလိုက်တဲ့ ဓာတ်ပုံလေးကို ပြန်ကြည့်မိပါတယ်။ ကြေးမောင်း တစ်ခုကို ရိုက်မိခဲ့တာပါ။ အဲဒီမှာ လှူဒါန်းတဲ့ သူ နှစ်ယောက်နာမည်ကို ရေးထိုးထားတယ်။ နိုင်ငံခြားသူနဲ့ နိုင်ငံခြားသား နာမည်ပါ။ အင်တာနက်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်နာမည်နဲ့ လိုက်ရှာကြည့်တဲ့အခါ တော်တော်စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းတဲ့ အကြောင်းလေး တွေ့မိပါတယ်။ အကျယ်ချဲ့ရေးဦးမယ်လို့ တေးမှတ်ထားတဲ့ အကြောင်းအရာလေးပါ။
အင်တာနက် ကနေ ရှာတာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒီတခေါက် ရွှေပြည်ကြီးက ပြန်လာတော့ အဆိုင်းမင့်တွေပါလာတာထဲက တစ်ခုမှာ အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ရှာဖို့ဆိုတာ ပါလာတယ်။ အဲဒီအကြောင်းက အင်္ဂလိပ်လိုရှာတဲ့အခါ တော်တော်များများ ရေးထားတာ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှာခိုင်းတဲ့သူက မြန်မာလိုရေးထားတာ ရှိမရှိ သိလိုတယ်လို့ပြောပါတယ်။ မြန်မာလို ရိုက်ပြီး ရှာပါတယ်။ မတွေ့ပါ။ စာအုပ်အဖြစ်ရှိမရှိ ဆိုတာကို မတွေ့ပါ။ အဲဒါနဲ့ အမြဲဝင်ရောက်ဖတ်ရှုနေတဲ့ website တစ်ခုမှာ ရှာကြည့်ပါတယ်။ ရှိနိုင်မလားဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်နဲ့ပါ။ အဲဒီမှာက သူ့ website အတွင်းမှာ ရှိတဲ့ စာအုပ်စာတမ်းတွေကို ရှာနိုင်တဲ့ နေရာပေးမထားပါ။ တူတူရာရာ စုထားတဲ့ ခေါင်းစဉ်တွေကပဲ ဒါလေးများ ရှိနိုင်မလားဆိုပြီး ဝင်ရောက်ရှာလိုက် ပြန်ထွက်လိုက် နောက်တခုကို သွားဖွင့်လိုက်နဲ့ သိပ်မကြာပါဘူး လိုချင်တဲ့ စာအုပ်ကို တွေ့သွားတာပါပဲ။
အင်တာနက် ကနေ ရှာတာ ဖြစ်ပါတယ်။
No comments:
Post a Comment