နှစ်ပေါင်း ဘယ်လောက်ရှိပြီဆိုတာ မရေတွက်နိုင်တဲ့ ကာလတုန်းက ဘယ်လိုသတ္တဝါလည်းဆိုတာ ပြောလို့ မရနိုင်သေးတဲ့ သတ္တဝါတွေ ရှိခဲ့သတဲ့။ အဲဒီသတ္တဝါထဲမှာ တစ်ကောင်က အတော်ဆန်းတယ်ဆိုပဲ။ အများလုပ်နေ ကိုင်နေ ပြုမူနေတာနဲ့ မတူရင် ဆန်းတယ်လို့ ဆိုကြတာကိုး။ သူက ဘယ်လိုဖြစ်နေသလဲဆို …
၁) အများအိပ်စက် အနားယူနေရင် သူက လန်းဆန်းတက်ကြွနေတတ်သတဲ့
၂) အများအိပ်ရာထ အလုပ်တွေလုပ်ဖို့ ပြင်ဆင်နေတဲ့အခါမှာ သူက အိပ်နေတတ်သတဲ့
တနေ့မှာတော့ သူတို့တွေ အစည်းအဝေးထိုုင်ပြီး အဲဒီကောင်ကို ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဆိုတာ တိုင်ပင်ကြတာပေါ့။ တိုင်ပင်ကြတဲ့အချိန်မှာ ဟိုက အိပ်လို့ကောင်း ဟောက်လို့ကောင်းနေတဲ့အချိန်ပေါ့။
တကောင်က ပြောတယ် “ဟိုအကောင်ကိို နှိုးလိုက်ရင် ကောင်းမယ်”။
နောက်တကောင်က “မနှိုးပါနဲ့၊ အိပ်ပါစေ၊ သူ့မှာ အိပ်ပိုင်ခွင့်ရှိပါတယ်”လို့ တားတယ်။
တတိယတကောင်က “နှိုးလိုက်ပါ၊ သူနိုးလာတော့ ပြောရဆိုရတာ အဆင်ပြေတာပေါ့၊ ဒို့မှာလည်း နှိုးပိုင်ခွင့် ရှိတယ်မဟုတ်လား”လို့ နှိုးမယ်ဆိုတဲ့ဘက်က နေတယ်။
အဲဒီမှာပဲ နှိုးတာကို သဘောမတူတဲ့ အကောင်တွေက မနှိုးပါနဲ့လို့ ပြောကြပြန်တယ်။
နှိုးမယ်ဆိုတဲ့ဘက်နဲ့ မနှိုးဘူးဆိုတဲ့ဘက် ဖြစ်ကုန်တယ်။ နှိုးတာ မနှိုးတာ သူတို့နဲ့မဆိုင်ဘူး ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်တာပဲ ကောင်းပါတယ်ဆိုတဲ့ ကြားနေတဲ့ ဘက်ကလည်း ရှိနေပြန်တယ်။
သူတို့တွေ ငြင်းကြခုံကြ ပြောကြဆိုကြ စကားများကြရင်းနဲ့ ညဘက်ရောက်လာတယ်။ သူတို့လည်း ခဏခဏ အိပ်ငိုက်သွားကြရင်းနဲ့ အကုန်လုံး အိပ်ကြတဲ့အထိ ဖြစ်သွားကြတယ်။
အဲဒီအခါမှာမှ တနေ့လုံး အိပ်နေခဲ့တဲ့ အကောင်က နိုးလာပါတော့တယ်။
သူက တခွန်းပြောလိုက်တယ်။
“တော်တော်အအိပ်မက်တဲ့ ကောင်တွေ။ ငါနိုးလာတိုင်း ဒီကောင်တွေ အိပ်နေတာချည်းပဲ။ ငါတစ်ကောင်တည်း ခါတိုင်းလိုပဲ အစာရှာထွက်ရဦးမယ်”
ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၂၂-ဇွန်-၂၀၁၇
No comments:
Post a Comment