ကြာလာသည့်အခါ "ဒီကောင်က အဲဒီအပိုင်းမှာ အဖြစ်လောက်တော့ ရှိတဲ့သူ" ဟု အိမ်က လူကြီးတွေ၏ ချီးမွမ်းကြခြင်းကို ခံဖူးသည်အထိ အောင်မြင်ခဲ့သည်။ ပန်းချီတွင် ထိုသို့ အဖြစ် ရှိသောသူက ပန်းချီကားများတွေ့လျှင် အငမ်းမရ ကြည့်တတ်သည့် အထုံဝါသနာကလည်း ရှိနေပြန်သည်။ ပန်းချီကားတိုင်းကို ကြည့်တာလား ဆိုလျှင် ဟုတ်တယ် ဘာပဲဆွဲထားဆွဲထား ကြည့်တယ်ဟု သူဖြေပါလိမ့်မည်။
သူ့တိုင်းပြည်မှ ပန်းချီဆရာများ လာပြသော ပန်းချီကားများရှိသည့် အရောင်းပြခန်းကို မအားသည့်ကြားမှ အချိန်ပေးပြီး သူအရောက်သွားသည်။ တကားချင်းစီကို ထောင့်မျိုးစုံမှ အကွာအဝေးမျိုးစုံမှ ကြည့်သည်။ ပြခန်းရှိ ပန်းချီကားများကို သုံးလေးငါးခါပတ်ပြီး ကြည့်သည်။ တချို့ပန်းချီကားများကို ခံစားသည့်အခါ ထိုပန်းချီကို ဆွဲသည့် ပန်းချီဆွဲသူမဟုတ်သည့်အတွက် ပန်းချီကားမှပေးချင်သည့်ခံစားမှုကို သူမရ။ ဥပမာပြောရပါလျှင် ရှုခင်းပန်းချီကားထဲတွင် တောင်တန်းပါသည် ငှက်များပျံနေတာပါသည် စီးဆင်းနေသောမြစ်ပါသည် မြစ်ထဲတွင် ရွက်လှေပါသည် မြစ်ကမ်းနားတွင် ထိုင်ခုံပါသည်။ ပါနေကြများ ပါနေသော ပန်းချီကားတွင် ပန်းချီဆွဲသူက ဘာပေးချင်မှန်း သူမသိခဲ့။ (စာကြွင်း-သုံးခါမြောက်လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း ပန်းချီဆရာကို မေးကြည့်သည်မှ ရေးနည်းအသစ်ဖြင့် ရေးထားသည့် ပန်းချီဟု သိရပြီး အံ့အားသင့်မိသည်)။
ပန်းချီကားညာဖက်ထောင့်နားတွင် မြက်ပင်လည်း မဟုတ် ဝါးပင်လည်းမကျ ဖြစ်နေသော ကောက်ကောက်ကွေးကွေးခြစ်ထားတာပါသည်။ ထိုသို့ခြစ်ထားချင်သလို ခြစ်ထားသည်မှာ ပန်းချီကားကြည့်သူအတွက် အရသာပျက်စေသည်ဟု သူက ယူဆသည်။ သေသေချာချာလေ့လာကြည့်ပါမှ ထိုကောက်ကောက်ကွေးကွေးမှာ ပန်းချီဆွဲသူ၏ လက်မှတ်ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
ပန်းချီဆွဲရာတွင် အဖြစ်ရှိသည်ဟု သူ့ကို ချီးမွမ်းကြရာမှ ပန်းချီကြည့်ရာတွင်လည်းအဖြစ်ရှိသူဟု ဆိုကြပေလိမ့်ဦးမည်။
ပန်းချီဆွဲမသင်ဘဲ ပန်းချီကားများကြည့်နည်းသင်တန်းကို တက်ဖို့ သူကြိုးစားဖူးသည်။ ပန်းချီဆွဲတတ်အောင် သင်မှာမဟုတ်ပါ၊ ပန်းချီကားတွေကို ဘယ်လိုကြည့်ရလဲဆိုတာသာ သင်ပေးတဲ့အတန်းလေးများ ရှိသလားဟု သူမေးလျှင် ဘယ်လိုအူကြောင်ကြောင်လူလည်းဟု အထင်ခံရနိုင်ပါသည်။ သူ့ကို နားလည်သည့် ပန်းချီပညာရှင်များ ရှိကောင်းရှိလိမ့်မည်။ ပန်းချီကားကြည့်ရှုခံစားနည်းအကြောင်းကို သူတို့ထံမှ သင်ခွင့်ရကောင်းရနိုင်သည်။
စာကြည့်တိုက်မှာ စာအုပ်ငှားရင်း အမှတ်မထင် ကောက်ငှားမိလိုက်သော စာအုပ်တအုပ်က သူလေ့လာချင်သောအပိုင်းကို ရေးပြထားတာဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ စာမြည်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ အတော်ကောင်းတဲ့စာအုပ်လေးတအုပ်ကို ငှားလိုက်မိတာပဲဟု သူ့ဖာသာသူ ချီးကျူးမိသွားသည်။ ခက်သည်မှာ ထိုစာအုပ်သည် အနောက်တိုင်းပန်းချီကားများအတွက်သာ ဖြစ်သည်။
ပန်းချီကားများကြည့်ရှုခံစားတတ်ဖို့ ရှေးဦးစွာ ဖတ်မိသည့်စာအုပ်နှစ်အုပ် သူ့မှာရှိသည်။ ဆရာပေါ်သစ်၏ အလှရှာတော်ပုံ နှင့် အလှရှာတော်ပုံ(၂) ဖြစ်သည်။ အလှရှာတော်ပုံ စာအုပ်တွင် တတိယအကြိမ်၊ ၂၀၁၅ ဟု ထုတ်ဝေကြိမ်နှင့် ခုနှစ်ကို တွေ့ရသည်။ အလှရှာတော်ပုံ(၂) တွင် ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၆ ဟု တွေ့ရသည်။ အလှရှာတော်ပုံစာအုပ်ပါ အမှာစကားများနှင့် စာရေးသူ၏ ကျေးဇူးစကား (ပေါ်သစ် ဇွန် ၁ ရက်၊ ၁၉၆၇ ခုနှစ်) များကို ဖတ်ရသည်။ အမှတ်မထင် ဝယ်ယူခဲ့မိသော ဆရာပေါ်သစ်၏ ထိုစာအုပ်နှစ်အုပ်သည် ပန်းချီကားများကို မည်သို့ ကြည့်ရှုခံစားရမည်ကို သိလိုသော သူ့အား အကျိုးကျေးဇူးများစွာ ပေးပါသည်။
လီယိုနာဒို၏ မိုနာလီဇာကိုသာ သိသောသူသည် ဆရာပေါ်သစ်ရေးသည်ကို ဖတ်ရမှ လီယိုနာဒို၏ ဂျနီဗရာ ဒီဘင်ချီကို သိရသည်။ အင်တာနက်တွင် ရှာကြည့်ပြီး မိုနာလီဇာနှင့် ဘာကွာသလဲဟု စူးစမ်းမိသည်အထိ သူ့မှာဖြစ်ရသည်။ ဗာမီယာ ရေးဆွဲသော စားဖိုမှူးပန်းချီကားကို တွေ့ရပြီး ဗာမီယာ ရေးဆွဲခဲ့သည့် ပန်းချီကား ၃၆ ကားကို သူစိတ်ဝင်စားမိသည်။
ဆရာပေါ်သစ်သည် မြန်မာပန်းချီ အရှေ့ တိုင်းလက်ရာ အနောက်ပန်းချီတို့ကို ဝေဖန်ရေးပြသည်သာမက ပန်းချီပညာရှင်များအကြောင်းကိုပါ ဖွဲ့နွဲ့ပြခဲ့ပါသည်။ မြန်မာမိုနာလီဇာ ဆောင်းပါးတွင် ပုံတူပန်းချီကားရေးဆွဲသူ ပန်းချီဆရာကယ်လီအကြောင်းရေးပြထားသည့်အပိုင်းကို ဖတ်မိသည်။ ကယ်လီဆွဲသော ပန်းချီလက်ရာတခုတွင် လက်မဆွဲတတ်ဘူးဟု ဝေဖန်ခံရသည့်အတွက် ကယ်လီသည် လုစ်ပြတိုက်ကြီးသို့သွားကာ ပန်းချီကားကြီးများတွင်ပါသော လက်နေလက်ထားများကို ကူးဆွဲလေ့ကျင့်ပုံမှာ မှတ်သားထိုက်သည့် အဖြစ်အပျက်တခုဖြစ်သည်။
ဆရာပေါ်သစ်၏ ထိုဆောင်းပါးများစုစည်းထားသော စာအုပ်နှစ်အုပ်ဖတ်မိသည်တွင် ပြုလုပ်ချင်သော အရာတခုမှာ ထိုစာအုပ်နှစ်အုပ်တွင်ပါသော ပန်းချီကားမူရင်းများကို အင်တာနက်ထဲတွင် လိုက်လံရှာဖွေပြီး ဆရာ့ဆောင်းပါးများနှင့်တွဲကာ ပြန်လည်ဖတ်ရှုလေ့လာဖို့ဖြစ်သည်။ ထိုဆန္ဒမျိုးမှာ မြန်မာကဗျာများအကြောင်းရေးထားသော စာအုပ်တအုပ်ကို ဖတ်ပြီး ထိုစာအုပ်ထဲမှ ရှေးဟောင်းကဗျာများ၊ ရှားပါးကဗျာများကို ရှာဖွေရလွယ်ကူရန် ကူးယူသိမ်းဆည်းထားခြင်း အသံဖြင့် ဖတ်ရှုမှတ်တမ်းတင်ထားခြင်း စသည်တို့ ပြုလုပ်လျှင်ကောင်းမည်ဟု စိတ်ကူးရှိခဲ့ခြင်းမျိုးနှင့် ပုံစံတူပါလိမ့်မည်။
သူသည် ပန်းချီများကို ခံစားကြည့်ရှုရာတွင် ပန်းချီရေးဆွဲသူ၏ ရှုထောင့်မှ မခံစားဘဲ ပန်းချီကြည့်ရှုသူ၏ ရှုထောင့်မှ ခံစားတတ်ဖို့ကိုပင် အချိန်အတော်ကြာကြာ လေ့လာရဦးမည်ဖြစ်သည်ကို နားလည်သဘောပေါက်ထားပါသည်။
စာရွက်ပိုင်းတခုပေါ်တွင် ကလေးတယောက် ကြောင်ခြစ်ခြစ်ထားသော ပုံတပုံကို ကြည့်တတ်ဖို့ကလည်း ထိုပုံကို ခံစားတတ်သော အမြင်ရှိဖို့ အချိန်မည်မျှကြာအောင် ကြိုးစားရဦးမည်ဆိုသည်ကို သူမခန့်မှန်းတတ်သေးသည်မှာလည်း သူ၏ အားနည်းချက်တခု ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
၁၈-ဒီဇင်ဘာ-၂၀၂၂
