သူငယ်ချင်းက ပြောထားတာကြာပြီ။ လက်မှတ်နှစ်စောင် ရုံးက ရထားတယ်။ ကားကောင်းရှိရင် ကြည့်မယ်ဗျာတဲ့။ မနေ့ ည(၆)နာရီလောက်မှာ ဖုန်းခေါ်တယ်။ ကွန်ပျူတာသုံးပြီး GV Yishun မှာ ပြနေတဲ့ရုံတင်ကားနဲ့ အချိန်ကို ကြည့်။ အိုကေ Unbroken ကြည့်မယ်။ ဒါရိုက်တာက ဂျိုလီ ဗျ။ ဇာတ်ကားထဲ သူမပါဘူးလား။ ပါနိုင်မယ် မထင်ဘူး။ နောက်ပြီး အဲဒီကားက ဖြစ်ရပ်မှန် လို့ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ ကြည့်ဖြစ်တယ် ဆိုပါတော့။
ဆိုးဆိုးပေပေ ကောင်လေးတယောက် ၊ သိပ်အဆိုးကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး၊ သူ့အဖေ ရိုက်လောက်တဲ့ အထိလောက်ပဲ။ ဘယ်အဖေက ကိုယ့်သားသမီးကို ရိုက်ချင်မလဲဗျာ။ ဒါပေမယ့် သူ့အကို လေ့ကျင့်ပေးလို့ အိုလံပစ်မှာတောင် အပြေးသမားလေး ဖြစ်ခဲ့သူ။ စစချင်း အပြေးလေ့ကျင့်နေတုန်း သူက ဆက်မပြေးချင်တော့ဘူး။ အားလျှော့ချင်လာတယ်။ စက်ဘီးပေါ်က နည်းပြတဖြစ်လဲ သူ့အကို ပီတာ က စကားတခွန်းပြောတယ်။ "IF YOU TAKE IT, YOU CAN MAKE IT" တဲ့။ ဒီစကားကို ဇာတ်လိုက် Louis Zamperini (လူဝီ ဇန်ပါရီနီ) က ဇာတ်ဝင်ခန်းတနေရာမှာ တခြားတယောက်ကို ပြောခဲ့ပါသေးတယ်။ ဘာသာပြန်ကြည့်တယ် "မင်း အဲဒါကို ရွေးလိုက်ရင် မင်းလုပ်နိုင်တယ်" ။ သိပ်တော့ မဟုတ်သေးဘူး။ ပြန်ပုံကြီးက ထောက်နေပါသေးတယ်။ မိတ်ဆွေများ ပြန်ကြည့်ကြပါ။
အိုလံပစ်ပွဲက ဘာလင်မြို့မှာ ကျင်းပတာ။ နာဇီအလံတွေ တလူလူနဲ့ပါ။ လူဝီရဲ့ အပြေးဝတ်စုံမှာ Tornado လို့ တွေ့ရတယ်။
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မှာ လေတပ်စစ်သားလေး၊ ဗုံးကြဲလေယာဉ်ပေါ်မှာ၊ ရွပ်ရွပ်ချွံချွံ အမှုထမ်းတယ်။ တိုက်ပွဲ အတွင်းမှာပဲ ဟိုတုန်းက အကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတာလေးတွေ၊ တိိုက်ပွဲကို ပြန်ရောက်သွားပုံလေးတွေပြတာ အချိတ်အဆက်မိတယ်။
ရေမျောနေကြရင်း ဖြစ်ပျက်ကြတာလေးတွေက ဖတ်ခဲ့ရတဲ့ "တိုက်ရေယာဉ် ၁၀၃" စာအုပ်ပါ ဆရာမောင်သော်က ရေးတဲ့ အချက်တွေကို မြင်ယောင်မိတယ်။ ဘဝဆိုတာ မှန်းလို့မရဘူး။ ဖြစ်သွားနိုင်တယ်။ ကိုယ်ရှင်သန်ဖို့ သူတပါးအသက်ကို သတ်ရတာလည်း ရှိမယ်။ မညှာမတာပေါ့။ အဲဒီ ဘဝတွေ မရောက်သေးတာဘဲဲ ကံကောင်းတယ်မှတ်ပါတယ်။
အသက်ကယ်လှေပေါ်မှာ သုံးယောက်သားမျောနေတုန်း၊ လေယာဉ်တစင်းတွေ့ ၊လက်တွေ ရမ်းပြကြ မီးကျည်သေနတ်ပစ်ဖောက်ကြ၊ လေယာဉ်လှည့်လာတော့ ကယ်တင်သူမဟုတ်ဘဲ ပစ်သတ်သူဖြစ်နေတယ်။ ရေထဲဆင်းပြေးတော့ ရေထဲမှာကလည်း ငါးမန်းတွေကရှိ။ လှိုင်းကြီးတဲ့ ပုံစံ ရိုက်ပြတာ မဆိုးပါ။
နိပွန်စစ်ဗိုလ်လေးနဲ့ ဆုံပုံက နေရာ နှစ်ခုမှာတောင်ပါ။ တကယ့်အဖြစ်အပျက်ကလည်း တကယ့်အဖြစ်အပျက်ဆိုတော့ အတော် ဝဋ်ကြီးတာပါပဲ။ နိပွန်လေးကို စိတ်ဓါတ်ရေးရာအရရော၊ လုပ်နိုင်စွမ်းအရရော အနိုင်ရခဲ့ပုံက လွယ်လွယ်လေးတော့ မဟုတ်ပါ။
တကားလုံး ပြန်ဝေဖန်ရရင် ဂျိုလီရဲ့ ကင်မရာအယူအဆတွေ၊ ရိုက်ချက်တွေ၊ ဇာတ်ကွက်တွေ မဆိုးလှပါ။ အကောင်းကြီးတော့ မဟုတ်ပါ။ သူလည်း စွမ်းနိုင်သလောက် ကြိုးစားကြည့်တာဖြစ်မှာပါ။ ဖြစ်ရပ်မှန်မှာ ဟိုဟာထည့် ဒီဟာထည့်ပြီး ကြည့်ကောင်းအောင် တန်ဆာဆင်လို့မရပါ။ ဒါကို သူငဲ့ပုံ ရပါတယ်။ ပင်လယ်မှာ မျောနေတဲ့ အခန်းကို အနည်းငယ်ချုးံပြီး စစ်သုံ့ပန်း ဘဝကို ဒီထက်ပိုရိုက်ပြတာမျိုး၊ စစ်ထဲမဝင်ခင် ဘဝကို ရိုက်ပြတာမျိုးဆို ပိုသင့်မှာပါ။ အချစ်အကြောင်း မပါတဲ့ ဇာတ်ကားလေးပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် မိဘမေတ္တာလေးတွေ၊ အကိုတယောက်ရဲ့ ထားရှိတဲ့ စေတနာလေးတွေ တွေ့ရပါတယ်။
တွေးကြည့်ပါသေးတယ်။ အကိုလုပ်သူသာ မလေ့ကျင့်ပေးခဲ့ရင် သူဘာဖြစ်သွားမလည်း ဆိုတာပါပဲ။ လူဝီရဲ့ အကို ပီတာရဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို အားကျမိပါတယ်။
မိဘတွေက သူတို့သားလေး အိုလံပစ်အပြေးပြိုင်ပွဲ တိုက်ရိုက်သတင်းကို ရေဒီယိုက နားထောင်၊ တမိသားစုလုံး စိတ်ပါဝင်စားစွာနဲ့ပါ။ အဲဒီရိုက်ချက်လေးကလည်း တကယ့် ကောင်းတဲ့ ပြကွက်ပါပဲ။ အမေလုပ်သူရဲ့ အားမာန်တွေ၊ အဖေလုပ်သူက ရှူးတိုးတိုးလို့ ပြတာတွေဖြစ်ပါတယ်။ လူဝီက kill in action လို့ခေါ်တဲ့ တိုက်ပွဲမှာကျဆုံးဆိုပြီး စာရင်းပါခဲ့ပြီး သေရွာပြန်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ သူတယောက်ဖြစ်ပါတယ်။
လူဝီသည် နုုိင်ငံ့အတွက် သစ္စာရှိခဲ့သူလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဂျပန်တွေ အသံလွှင့်ရုံမှာ မဟုတ်တာ ပြောခိုင်းမယ် ဆိုတော့ သူတုံပြန်ခဲ့ပုံကို သူရောက်သွားတဲ့ နေရာပြရင်း ရိုက်ကွက်လေး ဖော်ကျူးတာက သင့်လှပါတယ်။
ရယ်လည်းရယ်ရ၊ ဂရုဏာလည်း သက်ရတဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းက နိပွန်စစ်ဗိုလ်နဲ့ ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ဆုံတဲ့ ပြကွက်မှာပါပဲ။ ကြည့်နေတဲ့ သူအားလုံးနီးပါးရယ်ကြပါတယ်။ စိတ်ထဲတွေမှာလည်း ဟာ လူဝီတော့ ခံရဦးမှာပဲလို့ သနားမိပြန်ပါတယ်။
ဇာတ်ကားပြီးသွားတော့ အပြင်က တကယ့် လူဝီ အဖိုးကြီးကို ရိုက်ပြပြီး စာတန်းတွေ ထိုးပါတယ်။ သူက အာဃာတတွေ မထားတော့တဲ့ အပြင် သူ့ကို ကောင်းကောင်းနှံခဲ့တဲ့ နိပွန်ကို တွေ့ဖို့တောင်းဆိုခဲ့ပါသေးတယ်။ ဟိုက အတွေ့မခံခဲ့ပါ။ ဒါလည်း သဘာဝကျပါတယ်။ အတော်လေးကို နှိပ်စက်ခဲ့တာမှာ သူ့တယောက်ကိုမှ ရွေးပြီး နှိပ်စက်ခဲ့တာလည်း ပါပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ရုံက အထွက် အပြန်မှာ သူငယ်ချင်းက မေးပါတယ်။ ဘာကြောင့် နိပွန်စစ်ဗိုလ်က သူ့တယောက်တည်း (လူဝီ)ကို မျက်မုန်းကျိုးပြီး နှိပ်စက်ရတာလည်းတဲ့။ ပြန်ဖြေခဲ့တာက သူတယောက်တည်းကိုတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ သဘောတရားအရ တယောက်ကို အပီအပြင် ကျွေးပြလိုက်ရတယ်။ ဒါမှ ကျန်လူတွေ ဖြုံသွားပြီး မလှုပ်ရဲတော့မှာလို့။ အခုပြန်တွေးကြည့်တော့ အတော်ဆိုးတဲ့ ဘဝပါ။ သူ့ကိုမှ အမျိုးမျိုးနှိပ်စက်ချင်လာအောင် သူ့ရဲ့ ကံကလည်း ထူးပေစွ။
စစ်အတွင်းက ရာဇဝတ်ကောင်တွေ အကျဉ်းခံရာနေရာကို လူဝီကြီး သွားတွေ့တော့ ယခင် သူ အကျဉ်းကျခဲ့ရာမှာ အမှုထမ်းခဲ့တဲ့ ဂျပန်စစ်မှုထမ်းတွေက သူတို့ လူဝီကြီးကို သိကြောင်း ရှေ့ထွက်ပြီး အသိအမှတ်ပြုကြပါတယ်။ ဂျပန်မှာ (၁၉၉၈) မှာကျင်းပတဲ့ ဆောင်းရာသီအိုလံပစ်မှာ မီးရှုးတိုင်ကိုင်ပြီး ပြေးခဲ့ပါသေးတယ်။ (၂၀၁၄) ဇူလိုင် (၂)၊ အသက် (၉၇) မှာ နမိုးနီးယားနဲ့ ဘဝတစ်ပါးပြောင်းခဲ့ပါတယ်။
ဇာတ်သိမ်းသီချင်းလေးကလည်း နားထောင်လို့ကောင်းဗျာ။
အပျော်သက်သက် သွားကြည့်မိပေမယ့် တကယ့်ဖြစ်ခဲ့တဲဲ့ ဘဝတွေ တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ လူဝီ အဖို့ နိပွန်စစ်ဗိုလ်ကို ဘယ်လောက်မုန်းလည်းဆိုရင် "I want to kill him" လို့ အကျဉ်းကျဖက်် အရာရှိကို နှုတ်က ဖွင့်ပြောမိတဲ့အထိ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ သူခွင့်လွှတ်နိုင်တဲ့ အချိန်မှာ ဟိုတယောက်ကလည်း အတွေ့ကို မခံတော့ပါ။ ဘယ်လို မျက်နှာနဲ့ တွေ့နိုင်ပါမည်နည်း။ နိပွန်စစ်ဗိုလ် တဖြစ်လဲ ဂျပန်ကြီးလည်း တနု့့ံနု့ံနဲ့ ခံစားသွား မသွားမသိပါ။ မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး အတွေ့မခံတာကလည်း သူမှားခဲ့တာကို ဝန်မခံရဲလောက်အောင် ဖြစ်သွားလို့လား ယူဆမိပါတယ်။ ချီးကျူးစရာပါ။ ဒါလေးတချက် တွေးမိပါတယ်။ မျက်နှာပြောင်မတိုက်တာလေးကိုပါ။ နောက်တချက်က ကိုယ်တိုင်ကလည်း အပြေးသမား ဖြစ်လို့လားမသိပါ၊ ဇာတ်လိုက်ဖြစ်သူ အပြေးသမားဖြစ်နေတာကိုက ဇာတ်ကားကို ပိုသဘောကျစေပါတယ်။
စစ်ဆိုတာ ကောင်းကို မကောင်းပါ။ ကိုယ် မသတ်ရင် သူက ကိုယ့်ကို သတ်မှာပါပဲ။ အဲဒီခေတ်တွေမှာ အသက်တိုတာများပါတယ်။ ဘဝ ဆိုတာ အနန ္တသူရိယအမတ် ဖွဲ့ခဲ့သလို "သမုဒ္ဒရာ ရေမျက်နှာထက် ခဏပွက်သည့် ရေပွက်ပမာ" ဆိုသလိုပါပဲ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရုပ်ရှင်ကားလေးတကား ကြည့်ဖြစ်လို့ ရေးကြည့်မိတာပါ။ လိုက်ပြတဲ့ သူငယ်ချင်းကို လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်း (Unbroken) အကြောင်းနဲ့ တကယ့်ပုဂ္ဂိုလ် Louis Zamperini (လူဝီ ဇန်ပါရီနီ) အကြောင်း ပြည့်ပြည့်စုံစုံသိချင်ရင် အင်တာနက်မှာ ရှာနိုင်ပါတယ်။ Wikipedia ပေါ့ဗျာ။
ဇာတ်ကားကတော့ ကြည့်သင့်တဲ့ ကားကောင်း တခုဖြစ်ပါကြောင်း ။ ။
ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၇-၂-၂၀၁၅
စာကြွင်း ။ ။ Unbroken ကို "မသေကောင်း မပျောက်ကောင်း" လို့ ဘာသာပြန်ရင် ကောင်းမလားပဲ။ ရုပ်ရှင်လိုက်ပြတဲ့ ဘော်ဒါကြီးက Unbroken ကို "မသေကောင်း မပျောက်ကောင်း" ဆိုတာထက် ကြ့ံကြံ့ခံနိုင်တဲ့ ပုံစံဖြစ်လို့ တခြားဘာသာပြန်စကားလုံးကောင်းကောင်းလေး မရှိဘူးလားလို့ ပြောပါတယ်။
အဲဒါနဲ့ စဉ်းစားလိုက်တဲ့အခါ "မယိမ်းမယိုင်" ဆိုရင်ဘယ့်နှယ်နေမလည်းဗျပေါ့။
