တနှစ်မှာ ဂျူနီယာနဲ့ စီနီယာတွေ နှစ်တန်းပေါင်းပြီး ဆရာကန်တော့ကြတယ်။ ဆရာကန်တော့ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်စရာတွေရှိတာကို ဝိုင်းဝန်းပြင်ဆင်ကြတယ်။ ထောင့်စေ့အောင် စီစဉ်ကာမှ လိုအပ်ချက်အတော်များများရှိသွားခဲ့တဲ့ပွဲဖြစ်ခဲ့ရတယ်။
မှတ်မိတာတွေထဲက တစ်ခုက ဒီလို။
ကန်တော့ခံ ဆရာကြီး ဆရာမကြီးတွေက စည်းဝေးခန်းမကြီးဆီ ကြွရောက်လာကြတော့မယ့်အချိန်၊ ကျောင်းသူ ကျောင်းသားတွေကလည်း ဆရာကန်တော့ဖို့ ခန်းမကြီးရဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွေမှာ ထိုင်နေကြ၊ ကြွရောက်လာမယ့် ဆရာ ဆရာမတွေကို နေရာထိုင်ခင်းရှိရာဆီ ရိုရိုသေသေ ခေါ်ဆောင်သွားကြဖို့ ပြင်ဆင်ကြနဲ့။
အသံချဲ့စက်ကိုင်တဲ့သူက မရှိတာလား၊ တမင်ပဲ လာမကိုင်ပေးတာလားမသိ၊ ကန်တော့ပွဲခန်းမမှာ အသံချဲ့စက်ပဲ တွေ့ရတယ်၊ အသံညှိ အသံထိန်းပေးမယ့်သူ မရှိဘူးဖြစ်နေတယ်။
ဂျူနီယာတွေကို မေးရတယ်။ အကူအညီတောင်းရတယ်။
"ဒီဟာကြီး အဲ ဒီအသံချဲ့စက်ကိုင်တတ်တဲ့သူ ဘယ်သူများရှိသလဲခင်ဗျ၊ တယောက်ဆိုရပါပြီ"
ချက်ချင်းပဲ ဂျူနီယာတယောက်က လက်ညှိုးထောင်ပြီး ထလာတယ်။ သူ့မြင်တာနဲ့ လူပုံကြည့်ပြီး ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ ဒီလိုစက်မျိုးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကိုင်တတ်မှန်း ခန့်မှန်းမိတယ်။
ဒါပေမယ့် သေချာအောင် ထပ်မေးရတယ်။
"ကျေးဇူးပဲဗျ၊ စက် သုံးဖူးပုံပဲ"
သူက တချက်ပြုံးပြရင်း "စိတ်မပူနဲ့ အစ်ကို၊ ကျနော် လုပ်ဖူးတယ်"
သူထလာတဲ့နားက သူ့သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ဘဲကြီး ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းက အဲဒီအပိုင်းမှာ ဆရာပဲလို့ မပြောပေမယ့် သူတို့ဘော်ဒါကို ထောက်ခံတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ဖြစ်နေတယ်။
မှန်ပါတယ်။ ကန်တော့ပွဲပြီးတဲ့အထိ အသံတွေကို ညှိပေးထိန်းပေးသွားတာ သေသပ်တယ်ပြောရမယ်။ သူက သူ့အလုပ်သူ အေးအေးဆေးဆေးတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လုပ်ပေးသွားတယ်။
ဟုတ်ပြီ။
မေးစရာရှိလာတယ်။
အကယ်၍များ အသံချဲ့စက်ကိုင်တတ်သူ တယောက်မှ မရှိခဲ့ရင် ဘာများလုပ်မလဲ။
အသံချဲ့စက်ကိုင်တတ်သူ တယောက် ရှိကိုရှိနေရမယ်လို့ တွေးထားတာလား။
မရှိခဲ့ရင်တော့ မိုက်မခဲဘဲ ပင်ကိုယ်အသံနဲ့ ကြဲကြမလား။
နည်းနည်းနားလည်သူကိုပဲ ကလိခိုင်းမလား။
ကဲ ခင်ဗျားဆိုရင်ကော ..
ပလန်ဘီ ပလန်စီက ဘာတွေများဖြစ်မလဲ။
ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)
၁-နိဝင်ဘာ-၂၀၂၁