အနုတ်ပြိုင်ပွဲ (အခန်းဆက်)

အပိုင်း (၁)

ပြိုင်ပွဲဝင်အားလုံး စင်ပေါ်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေကြသည်။ သူတို့တစ်ယောက်ချင်းစီ၏ဘေးနားရှိ ထိုင်ခုံအသီးသီးတွင် ဆံပင်ပုံစံတပုံစံထဲညှပ်ထားသည့် လူလတ်ပိုင်းအရွယ်များ ထိုင်နေကြသည်။ ထိုင်ခုံညာဖက်လက်ရန်းတွင် စာရေးရန်လုပ်ထားသောပျဉ်ပြားတစ်ပြားစီရှိသည်။ ထိုပျဉ်းပြားပေါ်တွင် အနက်ရောင်ဘုတ်ပြားတစ်ခု ပေးထားသည်။ ပြိုင်ပွဲဝင်များလက်ထဲတွင် မွေးညှပ်တစ်ခုစီနှင့် ဘီးတစ်ချောင်းစီကိုင်ထားကြသည်။ ပြိုင်ပွဲဝင်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။

ပြိုင်ပွဲကြီးကြပ်ရေးကော်မတီမှ အကြီးအကဲတစ်ယောက် စင်ပေါ်တက်လာပြီး မိုက်ခွက်ကိုင်ကာ စကားတစ်ခွန်းပြောရင်း ပြိုင်ပွဲအား စတင်လိုက်ပါသည်။

"ယနေ့ကျင်းပတဲ့ ကမ္ဘာ့အဆင့် ဆံပင်ဖြူနုတ်ပြိုင်ပွဲကို စတင်ပါတော့မယ်၊ ဝမ်း တူး သရီး ... စ"

ပြိုင်ပွဲဝင်အားလုံး၏ လက်များသည် သူတို့ဘေးနားထိုင်နေကြသော လူများ၏ဦးခေါင်းများထံတွင် မွှေနှောက်ကြရင်း အဖြုရောင်ရှိသော ဆံပင်များကို တဖြုတ်ဖြုတ်ဆွဲနုတ်နေကြလေပြီ။

ပြိုင်ပွဲအားလုံးတို့သည် အောက်ပါစည်းမျဉ်းစည်းကမ်းကို လိုက်နာကြရသည်။

(၁) ဆံပင်ဖြူကိုသာ နုတ်ရမည်။

(၂) ဆံပင်နက်မှားနုတ်ခဲ့လျှင် အမှတ်လျော့မည်။

(၃) နုတ်ပြီးသော ဆံပင်ဖြူများကို အနက််ရောင်ဘုတ်ပြားပေါ်တွင် တင်ရမည်။ အနက်ရောင်ဘုတ်ပြားတွင်မဟုတ်သော ဆံပင်ဖြူများကို မရေတွက်ပါ။

(၄) ဆံပင်ဖြူအနုတ်ခံနေသူ၏ မျက်နှာတွင် ဆံပင်ဖြူတစ်ချောင်းနုတ်လိုက်တိုင်း နာကျင်မှုဝေဒနာကို တွေ့လျှင် အမှတ်လျော့ခံရမည် (မျက်နှာများကို ကင်မရာဖြင့် အနီးကပ်ချိန်ထားသည်)

(၅) နုတ်ပြီးသော ဆံပင်ဖြူများသည် ဦးခေါင်းပေါ်တွင် မကျန်ခဲ့စေရ၊ ကျန်ခဲ့လျှင် အမှတ်လျော့မည်။

(၆) ပြိုင်ပွဲချိန်ပြည့်သောအခါ ထိုင်နေသူများ၏ ဆံပင်များသည် ရှုပ်ပွမကျန်ခဲ့စေရ။

(၇) နုတ်ပြီးသော ဆံပင်ဖြူများကို ဆံပင်ဖြူရေတွက်စက်ထဲထည့်ကာ ရေမည်၊ အဖြူတဝက် အနက်တဝက် ဆံပင်များကို အမှတ်ဝက်ပေးမည်။

(၈) အနိုင်ရသူအား ရွှေမွေးညှပ်ကြီးတစ်ခု ချီးမြှင့်မည်။

ရွှေမွေးညှပ်ကြီးတစ်ခု ရဖို့တစ်ခုအတွက် သူတို့လာပြိုင်ကြခြင်း မဟုတ်။ ချန်ပီယံဖြစ်သွားပါက သူတို့၏ဆံပင်ဖြူတစ်ပင်နုတ်ခသည်လည်း အဆ ၁၀ ဆထက်မက တက်နိုင်ခွင့်ရှိသွားသည်ကို အားလုံးနားလည်ကြသည် ဖြစ်သည်။ ချန်ပီယံဖြစ်သွားသူနုတ်ပေးသော ဆံပင်ဖြူများကို တချို့သော ဖောက်သည်များက အမှတ်တရအနေဖြင့် သိမ်းဆည်းထားကြသေးသည်။

ပြိုင်ပွဲဝင်များသည် သူတို့လက်များ သူတို့မျက်စိများကို လျင်မြန်စွာဖြင့် လှုပ်ရှားနေကြလေသည်။

ဆက်ရန် -

အပိုင်း (၂) မျှော်

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၂၀-ဩဂုတ်-၂၃

ဘာသာပြန် (၂)

“Tell Tale” stories ဆိုတာ ဝတ္ထုတိုတွေ ပေါင်းစုထားတဲ့ စာအုပ်နာမည်။ Jeffrey Archer ရဲ့လက်ရာတွေ။ #1 New York Times Bestselling Author ဆိုတာ စာအုပ်မျက်နှာဖုံးမှာ ရေးထားတယ်။ ခင်မောင်တိုး ရဲ့ “စိုးစိတ်စွေ စံစားစေ”သီချင်းထဲက “အကောင်းကြိုက်သူ အဟောင်း နှိုက်မရှာဖူးကွာ” ဆိုတဲ့စာသား သတိရမိတယ်။ အဟောင်းထဲနှိုက်ရှာရင်း တွေ့မိတဲ့ စာအုပ်ပါပဲ။

Jeffrey Archer ဆိုပြီး ရှာကြည့်တဲ့အခါ ဖတ်ရတဲ့ သူ့ဘဝဇာတ်ကြောင်းကလည်း သူရေးတဲ့ဝတ္ထုတိုတွေလိုပဲ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းလှပါတယ်။

“Tell Tale” စာအုပ်နောက်ကျောဖုံးမှာရေးထားတဲ့ မှတ်ချက်တွေထဲက “One of the top ten storytellers in the world” ဆိုတာနဲ့ “Archer is a master entertainer” ဆိုတာကို ဖတ်မိပြီး စာကြည့်တိုက်ရဲ့စာအုပ်စင်ကနေ ဒီစာအုပ်ကို ဆွဲထုတ်ခဲ့တာပါပဲ။

စဖတ်မိတဲ့ “Who Killed the Mayor?” ။ ဇာတ်ကြောင်းဟာ ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ သိသိကြီးနဲ့ အဆုံးထိဖတ်မိစေတဲ့ ဇာတ်လမ်း။

“A Wasted Hour” ထဲက လက်မထောင်ပြီး ကောလိပ်အထိ ကားကြုံလိုက်စီးကာ စာရေးဖို့ဇာတ်လမ်းရှာလေ့ရှိတဲ့ Kelley။

Kelley က သူ ဆယ့်နှစ်နှစ်သမီးအရွယ်မှာ ဖတ်ခဲ့တာက “The Grapes of Wrath”။ “Of Mice and Men” ထဲက “Guy don’t need no sense to be a nice fella” ကို ရွတ်ပြ။

ကားကြုံလိုက်ပို့တဲ့ အဖိုးကြီးက John။ သူက သူ့ဘဝဇာတ်လမ်းကို ပြောပြတယ်။ ဇာတ်လမ်းအဆုံးမှာ အဖိုးကြီး John ပြောသွားတာလေးက “I enjoyed talking to you too” တဲ့။ John က ဘယ်သူဖြစ်မလဲ။ “ကျွန်တော်ဆက်၍ ရေးချင်သော ဝတ္ထုများ”ကို သတိရမိလိုက်တယ်။

“Double or Quits” ရဲ့ လှည့်ကွက်လေးက လှပါတယ်။

“A Good Toss to Lose” က နောက်ဆုံးဇာတ်သိမ်းတဲ့အခါမှာမှ ဇာတ်လမ်းအစပိုင်းကိုပြန်ဖတ်ဖို့ စေ့ဆော်ပေးတဲ့ ဝတ္ထုတိုဖြစ်နေပါတယ်။

Jeffrey ရဲ့ လက်ရာတွေဟာ မြန်မာပြန်အနေနဲ့ ရှိကောင်းရှိနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ အခုမိတ်ဆက်ပြထားတဲ့ “Tell Tale”က ၂၀၁၇ အောက်တိုဘာထုတ်ဖြစ်ပါတယ်။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၁၉-ဩဂုတ်-၂၀၂၃

ဘာသာပြန် (၁)

၁၉၂၅ တုန်းက ပုံနှိပ်ခဲ့သောဝတ္ထုတိုဟု ဖော်ပြထားသည်။ ခေါင်းစဉ်က "The Three-Day Blow"။ ရေးသူက ဟဲမင်းဝေး။ သူ့ကို စသိရသည်မှာ မောင်ဆုရှင် ဘာသာပြန်သည့်"ပင်လယ်ပြာနှင့် တံငါအို" "The Old Man and the Sea"ကို ဖတ်ကြည့်ပြီး စွဲသွားရာက စပါသည်။ မူရင်းရေးသူ ဟဲမင်းဝေးဆိုပြီးမှတ်ထားမိသည်။ ပင်လယ်ထဲတွင် အဘိုးကြီးတယောက်နှင့် ငါးကြီးတကောင်၏ အားပြိုင်ကြသောဇာတ်လမ်းဖြစ်သည်။ ပျင်းဖို့ကောင်းမည့် ဝတ္ထုဟုမဖတ်ခင်တွင် တွေးထားမိခဲ့သောဝတ္ထုဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် "For Whom the Bell tolls" (ကျော်လွှားဖတ်ကြည့်ဖူး) တို့ ၊ "The Snows of Kilimanjaro" တို့ မြည်းစမ်းဖူးတာလောက်ရှိလာသည်။

"The Three-Day Blow" ဝတ္ထုတိုကို ဇော်ဂျီက "သုံးရက်ဆက် မုန်တိုင်းငယ်" ဟု ဘာသာပြန်ပါသည်။ ထိုဝတ္ထုတို ဘာသာပြန်ထဲတွင် ဇော်ဂျီက "သေဟဲ့ ... နန္ဒိယ" ဆိုပြီး သုံးထားသည်ကို တွေ့ရသည်။

"နင်လားဟဲ့ ချစ်ဒုက္ခ" ဘာသာပြန်ကို ခေါင်းစဉ်သာ မှတ်ထားမိပြီး တခါမှ မဖတ်ဖူးခဲ့။ ဖတ်ကြည့်ရာ အတော်သဘောကျသွားသည်။

"လမ်းသစ်နှင့် အခြားဝတ္ထုတိုများ" ဘာသာပြန်စာအုပ်ထဲမှ ဝတ္ထုတိုများသည် ငယ်ရွယ်စဉ် စတင်ဖတ်ရှုကတည်းက ယခုအထိ ကြိုက်နှစ်သက်နေဆဲဖြစ်သော ဘာသာပြန်လက်ရာကောင်းများဖြစ်သည်။ "ဇဖာ တံတား သမိုင်း" ကို သဘောကျသည်။

ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဖတ်ဖတ် ဖတ်၍မဝနိုင် မရိုးနိုင်သော ဘာသာပြန်မှာ "ဂျရတ်နှင့် မားဂရက်ဝတ္ထု" ဖြစ်သည်။ "The Cloister and the Hearth" မူရင်းဝတ္ထုမှ ပထမပိုင်းသာ ဖြစ်သည်ဟု ဘာသာပြန်နိဒါန်းတွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဝတ္ထုတပုဒ်လုံးကို သိချင်မိသည်ထက် ဇာတ်ကောင် ဂျရတ် ဘာဆက်ဖြစ်သွားမည်ကို သိချင်မိသည်။ ရှာကြည့်ရာ https://gutenberg.org/ တွင် တွေ့ရပါသည်။

“Kate, the children grow so, this table will soon be too small.” ကို ဇော်ဂျီက "ကက်သရင်၊ ဤကလေးများ ကြီးပြင်းလာလျှင်၊ ဤစားပွဲခုံသည် ဝိုင်းထိုင်ရန် ဆန့်မည်မဟုတ်ဘူး" ဟု ပြန်ဆိုထားသည်။

ထိုထိုခေတ်များမှ နာမည်ကျော်များ နိုဗဲဆုရ စာရေးဆရာများ၏ ထိုထိုလက်ရာကောင်းများကို ဇော်ဂျီ ဘာသာပြန်များမှတဆင့် သိခဲ့ရ ဖတ်ခဲ့ရသည်မှာ ကျေးဇူးကြီးလှပါသည်။

"သေဟဲ့ နန္ဒိယ" ကို စွဲနေဆဲရှိပါသေးသည်။

မှတ်ချက် - စာရေးဆရာကြီးများအား သူတို့၏ ကလောင်နာမည်များအတိုင်း ဖော်ပြသုံးနှုန်းထားပါသည်။

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၈-ဩဂုတ်-၂၀၂၃

ကြားမိသော အသံများ(၁)

(က)

ပေါင်မုန့်ဆိုင်နားရောက်၊ ပေါင်မုန့် ဝယ်ရင်ကောင်းမလား တွေးနေတုန်း ဆိုင်ရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဆိုင်ရှင်ပုံစံရှိအန်ကယ်ကြီးက လှမ်းမေး ...

"What do you want?"

မှန်ပေါင်ထဲက ပေါင်မုန့်တွေကို ကြည့်နေတာနဲ့ ပြန်မဖြေမိ။

ဆိုင်ရှေ့ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ထဲက တယောက်ရဲ့ ဖြေသွားသံကြားလိုက်ရ (သူတို့က လမ်းလျှောက်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီး ပြန်လာကြတဲ့ပုံစံ)

"I want you"

ဆိုင်ရှင်အန်ကယ်ကြီးကလည်း ခေသူမဟုတ် ...

တဟဲဟဲရယ်ရင်း

"Then why you go away now?" ဆိုပြီး ပြန်ပြော။

ဆိုးဘူးဟ ၊ သူ့အရပ်နဲ့ သူ့ဇာတ်နဲ့ ၊ ရောင်းသူ မဝယ်သူ အသံတူ။

(ခ)

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အစိတ်လောက်ကို ပြန်သတိရ။

မင်္ဂလာဈေးထဲက ဆိုင်တွေကြားထဲဖြတ်သွားတဲ့အခါ အတူလိုက်လာတဲ့ ကြီးတော်က မြည်တွန်တောက်တီးသံ ...

"အောင်မလေးတော် ... လူလျှောက်ဖို့လမ်းတောင် မရှိတော့ဘူး၊ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပိတ်နေကြတာ၊ ဘယ်လိုသွားရမလဲ"

ဆိုင်တွေမှာ သူတို့အလုပ်နဲ့သူတို့ ရှုပ်နေတဲ့ လူငယ်တွေကထဲ တယောက်က ဒီလိုဆိုတယ် ...

"ကြီးတော်ရေ.. မိုးပေါ်ကသာ ပျံသွားပါဗျာ"

ကျော်မောင်(တိုင်းတာရေး)

၇/၈/၂၃